Ποιά marie claire?

«η marie claire είναι μια γυναίκα με πάθος … Εσείς» μου φωνάζει η τηλεόραση την ώρα που ανακατεύω τα φασολάκια. Τι λές ρε παπάρα που αυτή η τύπισσα είναι εγώ. Και που ξέρεις εσύ πια είμαι εγώ και κάνεις συγκρίσεις? Τι κολπο είναι αυτό πάλι να φτιάξουμε ένα καλούπι και να σας ρίξουμε όλες μέσα?. Τι κάνει με πάθος?Μαγειρεύει? Ξεσκονίζει? Βάζει πλυντήριο? Σιδερώνει? Μαζεύει τα σκατά του σκυλιού ? Δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ? Αγχώνεται μήπως ο χρόνος φανεί σκληρός μαζί της? ,μήπως ο αγαπημένος της την βαρεθεί? , μήπως πάψει να είναι επιθυμητή? Μήπως πάψει να είναι γυναίκα πάνω απ΄ όλα?
Δεν νομίζω κύριε τέτοιε μου πως η τύπισσα που αναφέρεται έχει οποιαδήποτε σχέση κυρίως με εμένα , αλλά και με κάθε άλλη υπαρκτή καθημερινή γυναίκα. Γιατί , κυριε απ ΄αυτέ μου το να είσαι γυναίκα είναι τόσο δύσκολο πράγμα που δεν γράφεται και καταγράφεται τόσο εύκολα και απλά. Γυναίκα είναι μια τόσο πολύπλοκη έννοια και πολυδιάστατη περίπτωση που αν ακόμα και ο μακαρίτης ο Αινστάιν προσπαθούσε να εξηγήσει , θα προτιμούσε να ολοκληρώσει τη θεωρία της σχετικότητας.
Η γυναίκα του σήμερα , η γυναίκα της διπλανής πόρτας , η γυναίκα πρότυπο κατ΄ εμέ θα μπορούσε να είναι η μετάλλαξη του σουπερμαν σε πιο βελτιωμένη έκδοση. Τι σημαίνει αυτό? Να μπορεί να είναι καριερίστα αλλά και νοικοκυρά , γκόμενα αλλά και σύζυγος, progressive αλλά και πουριτανή, απελευθερωμένη αλλά και με ταμπού. Να φοράει αρβύλες και φόρμα αλλά να μπορεί να κυκλοφορεί εξίσου άνετα με γόβα στιλέτο και ταγεράκι chanel .Να σκάβει το κήπο , αλλά να πηγαίνει και μια φορά την εβδομάδα για μανικιούρ. Να διασκεδάζει αλλά να φτιάχνει και ένα φαγητό στο σπίτι της. Να ,να ,να…. Να είναι διεκδικητή αλλά να μην είναι σε καμία περίπτωση φεμινίστρια. Ναι καλά διάβασες
Δεν υπάρχει κατά την γνώμη μου , μεγαλύτερη κατάρα από το φεμινιστικό κίνημα. Μεγάλο φιάσκο για όλες τις γυναίκες. Τι θες κυρά μου ? ισότητα . Πάρε να έχεις . Δούλεψε και εσύ για να φέρνεις λεφτά στο σπίτι και επιπλέον να είσαι νοικοκυρά , μητέρα, σύντροφος και όλα τα παραπάνω που προανέφερα. Δυστυχώς αυτό κατάφερε η ισότητα , να μας διαλύσει. Για φαντάσου στην σημερινή εποχή η γυναίκα να δούλευε μόνο στο σπίτι? Να φρόντιζε δηλ τις καθημερινές υποχρεώσεις και μετά να είχε το χρόνο της για καφέ με τις φίλες της , καλλωπισμό, ψώνια , γυμναστική κοκ. Σούπερ θα ήταν. Θα μου πεις και σήμερα υπάρχουν γιναίκες που κάνουν όλα τα παραπάνω. ΕΕΕ συγνώμη? (που λέει και μια ψυχή) αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω και μια γυναίκα με καριέρα που είναι παράλληλα και μαγείρισσα, νοικοκυρά , σωστή μητέρα, σωστή σύζυγος και ζει σε αυτόν το πλανήτη που η μέρα έχει 24 ώρες . Αν υπάρχει μπράβο της θα ήθελα να της μοιάσω. Πολύ όμως.
Είμαι απόλυτη σε αυτά που γράφω , αλλά προσπαθώ πολύ κάθε μέρα να τα βγάλω πέρα όσο καλύτερα γίνεται. Να είναι ευχαριστημένοι όλοι από μένα. Σύντροφος, αφεντικό, σκυλιά, γατιά, φίλοι και λοιποί συγγενείς αλλά βλέπω ότι οι 24 ώρες δεν μου είναι αρκετές . Συμπέρασμα κύριε τέτοιε μου? Δεν είμαι η Marie claire μια γυναίκα με πάθος ,
είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά,

μια εργαζόμενη μητέρα μια καλή νοικοκυρά .Δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ το καταπληκτικό, είμαι αυτό που λένε δείγμα τυπικό. Μόλις ξυπνήσω το πρωί πολύ πρωί πριν ξημερώσει δηλαδή καλά καλά, λέω από μέσα μου μουλάρι σήκω ντύσου γιατί εδώ σε περιμένουνε πολλά. Και τότε τρέχω να ξυπνήσω να ταΐσω να ποτίσω και να ντύσω τα παιδιά ενώ παράλληλα ετοιμάζω πρωινό για τον πασά. Του το πηγαίνω στο κρεβάτι και αυτομάτως κατεβάζω τα παιδιά στο σχολικό, τρέχω γραμμή για να ψωνίσω και ο χασάπης μες στην ζούρλια να μου πιάνει και τον κω… Να 'χω τον νου μου κάθε μέρα για πουκάμισο και σώβρακο καινούργιο καθαρό και αλίμονο μου αν το ξεχάσω και δεν βρει ζεστό νερό. Νταπα νταπα νταπα νταμ...