τα απλά πράγματα κάνουν τις στιγμές πολύτιμες

Μπορεί να ακούγεται πολύ σουρεαλιστικό, αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα τόσο μικρά, τόσο ασήμαντα και τόσο απλά που μπορούν να σου φτιάξουν την διάθεση , να σε ταξιδέψουν ,να σε μαγνητίσουν. Αυτό κατάφερε σε μένα το ξαφνικό φθινοπωρινό μπουρίνι σήμερα το απόγευμα. Είχα αράξει στον καναπέ και διάβαζα με ανοιχτές τις κουρτίνες και τα παράθυρα. Πάνω που ένιωθα την ανάσα του μορφέα , ο ουρανός φωτίστηκε, άρχισαν τα μπουμπουνητά και σε δευτερόλεπτα η μπόρα είχε ξεσπάσει. Μαγεία σκέτη. Να ακούς τη βροχή να πέφτει με δύναμη στη πλακόστρωτη αυλή , να μυρίζεις το βρεγμένο χώμα και το πεύκο τόσο έντονα μα το πιο συγκλονιστικό ήταν η λάμψη.Τόσο καθαρή , τόσο εκτυφλωτική. Ναι έχω ξαναδεί μπουρίνι , έχω ξαναδεί αστραπές και έχω μυρίσει το φθινόπωρο . Μα σήμερα ήταν πολύ διαφορετικά. Ίσως επειδή εγώ ήμουν τόσο χαλαρή και ήρεμη. Ίσως επειδή δεν μένω πια σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας όπου τα πάντα πνίγονται. Οι μυρωδιές ,οι θόρυβοι όλα εδώ είναι διαφορετικά και έχων σημασία , νόημα, σκοπό. Το τέλειο σκηνικό ολοκληρώθηκε με μια υπέροχη ταινία. «όταν ο Χάρυ γνώρισε τη Σάλυ» και το γλυκό έδεσε. Ειδικά τη σκηνή στο εστιατόριο με τον οργασμό της Μεγκ Ράιαν δεν θα βαρεθώ ποτέ να τον βλέπω. Καλό χειμώνα βρε, με απλά πράγματα μικρά …μα τόσο πολύτιμα…..