isn't it ???

isn't it ???

30.10.06

κέρδισα 1.000.000$, τις επιθυμίες σας παρακαλώ

Λοιπόν, λένε η καλή μέρα απο το πρωί φαίνεται και είναι αλήθεια. Και η δική μου άρχισε περίφημα. Πρωί πρωί , έλαβα το παρακάτω μέιλ( για καλό και για κακό έχω σβήσει τους αριθμούς) το οποίο με ενημέρωνε πως εγώ -που ούτε σε ξυστό κατοστάρικο δεν έχω κερδίσει- κέρδισα 1.000.000 $ σε λοταρία της microsoft. βασικά στην αρχή, μόλις το είδα στο γραφείο "ψάρωσα". Πήρα συνωμοτικά τηλέφωνο τον καλό μου και του το είπα. Στην αρχή δεν ψάρωσε. Μετά επειδή ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται , μου είπε δεν το ψάχνεις λίγο?.... Και τα παιδιά στο γραφείο ψάρωσαν. Ο Αλέξης αν και κομπιουτεράς, δεν παρέλειψε να μου ζητήσει για τα γεννέθλια του το καινουριο mazda Rx8 . Με λίγο ψάξιμο στο διαδίκτυο κατάλαβα οτι δεν είμαι η πρώτη , ούτε μια απο τους 5 υπερτυχερούς. Τουλάχιστον άλλοι 500 έλαβαν το παραπάνω μέιλ. Τι κρίμα και είχα ήδη σιχτιρίσει το αφεντικό, είχα ετοιμάσει τις βαλίτσες και είχα παραγγείλει την νέα σειρά της TOD'S....
One of the logos of Microsoft Windows, the Company's best-known product.
MOTTO: FIGHTING POVERTY ROUND THE WORLD
FROM: THE DESK OF THE E-MAIL PROMOTIONS MANAGER INTERNATIONAL PROMOTIONS/PRIZE
AWARD DEPARTMENT, MICROSOFT CORPORATION WORD LOTTERY
UNITED KINGDOM.61-70 Southampton Row,
Bloomsbury London United Kingdom WC1B 4AR.
REFERENCE NO: MSW-L/200-26937
BATCH NO: 2005SEPTL#22
WINNER NO: 5
ELECTRONIC MAIL AWARD WINNING NOTIFICATION
AWARD PRESENTATION CENTER: UNITED KINGDOM
DEAR WINNER,
MICROSOFT COOPERATION MANAGEMENT WORLDWIDE ARE PLEASED TO INFORM YOU THAT YOU ARE A WINNER OF OUR ANNUAL MS-WORD LOTTO LOTTERY CONDUCTED IN EUROPE BEING THE HOST OF THE EVENT FOR THIS PRESENT YEAR MEGA JACKPOT LOTTO WINNING PROGRAMS HELD ON
20th.sept 2006.
YOUR PERSONAL E-MAIL ADDRESS OR COMPANY EMAIL WAS ATTACHED TO SEPTEMBER MSWLL. WITH SERIAL NUMBER S/N-xxxx DREW THE LUCKY NUMBERS xxx-xx-xxx-xx-xx-xx, AND CONSEQUENTLY WON IN THE FIRST LOTTERY CATEGORY. YOU HAVE THEREFORE BEEN APPROVED FOR LUMP SUMS OF $ 1,000,000 (USD ONE MILLION UNITED STATES DOLLARS) PAYABLE IN CASH CREDITED TO FILE REF NO: MSW-Lxxx-xxxxx THIS IS FROM TOTAL PRIZE MONEY OF $ 25,000,000 USD, SHARED AMONG THE TWENTY-FIVE (25) LUCKY INTERNATIONAL WINNERS IN FIRST AND SECOND CATEGORY.
ALL PARTICIPANTS WERE SELECTED FROM WORLDWIDE WEBSITES ESPECIALLY YAHOO MAIL THROUGH OUR MICROSOFT COMPUTER BALLOT SYSTEM DRAWN FROM 21,000 NAMES, 3,000 NAMES FROM EACH CONTINENT (CANADA, ASIA, AUSTRALIA, UNITED STATE, EUROPE, MIDDLE EAST, AFRICA AND OCEANIA, AS PART OF INTERNATIONAL "E-MAIL" PROMOTIONS PROGRAM, WHICH IS CONDUCTED ANNUALLY FOR OUR PROMINENT MS -WORD USERS ALL OVER THE WORLD, AND TO ENCOURAGE THE USE OF INTERNET AND COMPUTERS WORLDWIDE.
YOUR FUND (MONEY) HAS BEEN INSURED WITH YOUR REF NO: MSW-L/200-26937 AND WILL BE READY FOR TRANSFER. IT WILL BE DELIVERED TO YOU BY ONE OF OUR CLAIM AGENT IN CHARGE OF YOUR ZONE (MR. JOSE GARCIA). YOUR E-MAIL ADDRESS SHOULD BE USED IN ALL CORRESPONDENCE WITH YOUR CLAIMS OFFICER, PLEASE NOTE THAT, YOU ARE TO CONTACT YOUR CLAIMS OFFICER VIA EMAIL AND PHONE AS WE ARE PROMOTING THE USE OF E-MAIL. ALSO YOU HAVE THE RIGHT TO CALL HIM TO CONFIRM YOUR WINNINGS AND GOVERNMENT TAX PAYMENT THAT IS ALL, AS HE WILL PROVIDE YOU WITH THE NECESSARY DETAILS ON HOW TO CLAIM YOUR PRIZE.
AS PART OF OUR SECURITY PROTOCOL YOU ARE TO QUOTE THIS SECURITY CODE MSW/xxxxxxxxxx TO YOUR CLAIMING AGENT. THIS IS TO PREVENT SCAM .
PRIZE CLAIM
DUMEX SEGUROS MADRID ESPAΡA S.A
CLAIMS AGENT OFFICER CONTACT IS:
E-MAIL: dumexseguros.s.a@madrid.com
TEL: + 34-687-193-286
FAX: + 34-961-124-402
MR. JOSE GARCIA
CLAIMS AGENT
REMEMBER, ALL PRIZE MONEY MUST BE CLAIMED AS SOON AS POSSIBLE. ALL FUNDS NOT CLAIMED ON OR BEFORE 25th OF NOVEMBER WILL BE RETURNED AS UNCLAIMED AND DONATED TO CHARITY ORGANIZATION IN AFRICA .
NOTE: IN ORDER TO AVOID MISTAKES, PLEASE REMEMBER TO QUOTE YOUR REFERENCE AND BATCH NUMBERS AND YOUR SECURITY CODE OF MSW/FEB/XX06 IN ALL CORRESPONDENCES WITH YOUR CLAIMS OFFICER. DO NOT REPLY ANY OTHER MAILS LIKE THIS ON NET, AS THEY ARE A LOT OF SCAM ARTIST OUT THERE PRETENDING TO BE US. YOU MAY SEE MAILS LIKE THIS DO NOT REPLY. DO CONTACT YOUR CLAIMS OFFICER
MR. JOSE GARCIA
. AT ONCE YOU WILL BE ASKED TO PROVIDE SOME DETAILS TO ENABLE THE OFFICE PROCEED WITH YOUR WINNING CERTIFICATE AND FILE KEEPING.
CONGRATULATIONS, ONCE MORE FROM THE ENTIRE MANAGEMENT AND STAFF OF MICROSOFT COOPERATION TO ALL OUR LUCKY WINNERS THIS YEAR. THANK YOU FOR BEING PART OF THIS PROMOTIONAL LOTTERY PROGRAM. OUR SPECIAL THANKS AND GRATITUDE TO BILL GATE OF MICROSOFT AND ALL HIS ASSOCIATES FOR ALLEVIATING POVERTY ROUND THE WORLD.
SINCERELY,
(Photograph) Queen Salote Tupou III of Tonga  (1918-65)
Mrs. Basheera Abubakar Mrs. Caro Smith
(Co-coordinator). (Secretary)
Past winners.

26.10.06

Ψωμιάδης highlights






μην ειν' ο Στελάρας???
μην είν' ο Δαίδαλος???
μην είν' ο Λούκι Λούκ???
μην είν' ο Ταμτάκος???
μην ειν' μαυρη η νύχτα στα βουνά στους κάμπους πέφτει χιόνι???
Μην , ειν' ο Νομάρχης σου, Θεσσαλονίκη????

Χωρίς ανάσα...



Ουφ να πάρω μια ανάσα...
Η ζωή μου άλλαξε σφόδρα τις τελευταίες ημέρες και εγώ έχω χάσει το μπούσουλα.
Απο εκεί που είχα κάμποσες ώρες για χουζούρι και μάχη με το pc τώρα μετά βίας προλαβαίνω να ρίξω μια ματιά στα μέιλ μου και στα μπλογκς που παρακολουθώ. Και απο ότι δείχνει το πράγμα θα τραβήξει με αυτούς τους ρυθμούς για πολύ καιρό. Όχι πως με χαλάει, αντιθέτως την βρίσκω απίστευτα.
Ευτυχώς ο μπαμπάς μας ,αναστήθηκε και θα βγει σύντομα απο το νοσοκομείο, οπότε το υπόλοιπο τρέξιμο που μένει θα είναι απολύτως υγειές.

Δεύτερη δουλειά , προέκυψε αναπάντεχα και με έχει μπερδέψει βασικά. Απο την μια είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον που σχετίζεται με πράγματα που μου αρέσουν και τα κάνω έτσι και αλλιώς για την πλάκα μου. Απο την άλλη , παύει να είναι χαλαρό το πράγμα και για την πλάκα γιατί γίνεται δουλειά και με αγχώνει τρομερά. Άσε που άμα κάνω καμιά μαμακία θα τα ακούω στέρεο τα μπινελίκια...

Και σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα αποφάσισε η δικιά σου τώρα στα γεράματα να ανέβει ένα σκαλί παραπάνω στα Αγγλικά και να μάθει και Ιταλικά ταυτόχρονα.
Έχω ξαναχάσει τον μπούσουλα. Και καλά για τα αγγλικά που γίνονται στο σπίτι... Αμ τα Ιταλικά που πήγα σε φροντιστήριο (ιδιαίτερο και εκεί) και είδα μόνο παιδάκια που μου έφταναν μέχρι το στήθος? Καλά το τράκ του πρώτου μαθήματος δεν το συζητώ, είχα να νιώσω έτσι απο την πρώτη δημοτικού. Για το διάβασμα δεν το αναφέρω γιατί είναι άλλη μια πονεμένη ιστορία. Το σκέφτομαι όλη την ώρα και το κάνω όλη την ώρα. Οδηγώ
και μονολογώ mi chiamo Veronika, tu chiamo Paolo…έμμονη ιδέα μου έχει γίνει . Αν διάβαζα έτσι και στο πανεπιστήμιο τώρα θα ήμουν στην ΝΑΣΑ επικεφαλής.

Κάπως έτσι κυλάει η ζωή μου τις τελευταίες δυο εβδομάδες. Που θα πάει όμως , θα στρώσουν τα πράγματα γιατί αλλιώς θα μας κλαίνε οι ρέγκες. Καλημέρα σας.

22.10.06

Εμπαίζει-τον παίζει-τα εχει παιξει...

Όταν ο Σ. Μαρκάκης έχει κέφια ...γράφει.
όταν ο Σ. Μαρκάκης δεν έχει κέφια ...πάλι γράφει.
...και στις δυο περιπτώσεις εγώ -και είμαι σίγουρη αρκετοί ακόμα- απολαμβάνω να τον διαβάζω. Και ειδικά όταν αυτά που υπο-γράφει δε έχουν να κάνουν με τα αθλητικά. Όπως το σημερινό ας πούμε ....

ΤΑ... ΠΑΙΔΕΙΑ (ΜΑΣ) ΕΜΠΑΙΖΕΙ. (ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ, ΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑ... ΤΟΝ ΠΑΙΖΕΙ)



η συνέχεια στο http://www.kaskanter.blogspot.com

20.10.06

ΤΟ ΒΑΖΟ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ, ΟΙ ΔΥΟ ΚΟΥΠΕΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΦΕΣ


Όταν τα θέματα και οι υποθέσεις της καθημερινότητας της ζωής σας γίνουν τόσα πολλά, που δεν επαρκεί ο χρόνος του 24ωρου για να τα χειριστείτε, να θυμηθείτε το βάζο του γλυκού, τις δυο κούπες και τον καφέ.

Ο καθηγητής στάθηκε μπροστά στους φοιτητές της τάξης του, της
φιλοσοφικής σχολής, έχοντας μπροστά του κάποια αντικείμενα.
Όταν η τάξη ησύχασε, χωρίς να πει τίποτα, πήρε ένα μεγάλο βάζο του
γλυκού και άρχισε να το γεμίζει με μπαλάκια του τένις.

Όταν πλέον δεν χωρούσε άλλο, κοίταξε τους μαθητές του και τους ρώτησε αν το βάζο γέμισε και
εκείνοι συμφώνησαν.
Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να τα ρίχνει στο βάζο κουνώντας
το και αυτά πήγαν στα κενά ανάμεσα στις μπάλες του τένις.

Όταν πια δεν χωρούσαν άλλα χαλίκια ρώτησε τους μαθητές αν το βάζο ήταν γεμάτο και
αυτοί κάπως σαστισμένοι είπαν πως είναι.
Ο καθηγητής στη συνέχεια πήρε άμμο και αφού την έριξε στο βάζο, γέμισε
όλα τα κενά ανάμεσα στα χαλίκια και αφού ρώτησε τους μαθητές πάλι αν το βάζο
ήταν γεμάτο αυτοί ανταπάντησαν με ένα ομόφωνο ΝΑΙ.
Τότε ο καθηγητής έσκυψε και πήρε κάτω από το γραφείο δυο κούπες καφέ και
τις έριξε στο βάζο ενώ οι μαθητές πλέον γελούσαν απορημένοι.
«Τώρα», λέει ο καθηγητής,

«Θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αντιπροσωπεύειτη ζωή σας.

Οι μπάλες του τένις είναι τα πλέον ιερά και μεγάλα πράγματα στη ζωή σας,

όπως η πατρίδα, η οικογένεια, τα παιδιά σας, οι φίλοι σας και οι αγαπημένες σας ασχολίες,

πράγματα που ακόμα και όλα τα άλλα ναχαθούν,αυτά είναι ικανά να γεμίσουν την ζωή σας.

Τα χαλίκια αντιπροσωπεύουν πράγματα σημαντικά όπως τη δουλειά σας, το αυτοκίνητό σας, ένα σπίτι.

Η άμμος είναι άλλα μικρότερα πράγματα.
Αν γεμίσετε το βάζο πρώτα με άμμο, δεν θα υπάρχει χώρος για να βάλετε τα
χαλίκια και τις μπάλες του τένις.
Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή σας.
Αν ξοδέψετε την ώρα σας και την ενέργειά σας για μικρά πράγματα δεν θα
έχετε χρόνο και δύναμη για μεγαλύτερα και σημαντικότερα για σας πράγματα
Φροντίστε τα μπαλάκια του τένις πρώτα και μετά τα χαλίκια .

Τα υπόλοιπα είναι άμμος»
Ένας μαθητής σήκωσε το χέρι και ρώτησε, τι αντιπροσώπευε ο καφές.
Ο καθηγητής χαμογέλασε και είπε: «Ο καφές είναι για να σας δείξει πως όσο γεμάτη και να είναι η ζωή σας,πάντα θα υπάρχει χώρος για ένα καφέ με κάποιο φίλο»


Σας ενθαρρύνω να πείτε τα παραπάνω και σε όποιους φίλους έχετε και στα
πρόσωπα που σας ενδιαφέρουν.
Εγώ μόλις το έκανα αυτό.

Πόσες μέρες πραγματικά δουλεύει ένας "μέσος" δάσκαλος ;

(Είναι ένα μειλ που μου ήρθε σήμερα Δεν επιβεβαίωσα τους υπολογισμούς και δεν γνωρίζω αν είναι σωστοί. Απλά το παραθέτω αν και φαντάζομαι θα με έχουν προλάβει και κάποιοι άλλοι)

Λοιπόν ας το υπολογίσουμε..

το έτος έχει 365 μέρες

από αυτές αφαιρούμε το χρονικό διάστημα από 15/6 έως 11/9, τις διακοπές του Πάσχα και Χριστουγέννων που τα σχολεία είναι κλειστά,
ήτοι 87 μέρες περίπου, δηλ 365-87=278 μέρες.

Συνεχίζουμε…

οι 278 μέρες είναι 40 περίπου βδομάδες. 40 επί 2 μέρες (ΣΚ) μη εργάσιμες = 80 μέρες.
278-80 =
198 μέρες.
Συνεχίζουμε...

Φέτος δεν εργάστηκε 32 μέρες λόγω χιονιού, Γενικών Συνελεύσεων, 28η ,
25η , άδειες κτλ. Άρα 198-32 = 166 μέρες.
Συνεχίζουμε...

Οι 166 αυτές μέρες σε αντιστοιχία με έναν υπάλληλο του ιδιωτικού τομέα
(8ωρο!!) είναι για τον δάσκαλο
(3ωρο, από 12:45 έως 3:45 , ολοήμερο) 166 Χ 3/8 =
62 μέρες!!

Τόσες μέρες εργάστηκε το σωτήριο σχολικό έτος 2005-2006....

Πάμε στα οικονομικά τώρα....

15,000 ευρώ που παίρνει ετησίως / 62 μέρες = 242 ευρώ την ημέρα!

242 ευρώ / 3 ώρες εργασίας =
81 ευρώ την ώρα!!

Είναι στο ίδιο μισθολογικό επίπεδο με τους Αλβανούς μαστόρους
οικοδομών... Θέλει αύξηση!!!! ΤΗΝ ΑΞΙΖΟΥΝ!!

*Καλό Χειμώνα......σε όλα τα στελέχη των ιδιωτικών εταιριών που νομίζουν ότι κάνουν καριέρα....

19.10.06

Άντε να ευθυμήσουμε

και επειδή τώρα τελευταία πολύ σας ψυχοπλάκωσα...
και επειδή απο την φύση μου είμαι άνθρωπος που βλέπω τα πράγματα απο την θετική τους πλευρά...
και επειδή χρόνο για να γράψω δεν έχω και δεν βλέπω να προκύπτει για λίγες μέρες ακόμη...

και επειδή έχω φιλαράκια που με σκέφτονται και μου στέλνουν διάφορα ωραία...
Θέλω να τα μοιραστώ και να σας κάνω να χαμογελάσετε Βρε...


....ξεκινώντας με τους άντρες...
...καλά δεν νομίζω πως υπάρχει πιο αντιπροσωπευτικό του είδους...




και συνεχίζοντας με τις γυναίκες....





κι όμως ρε γαμώτο τούτο δώ σαν να λέει πολλές αλήθειες...

16.10.06

Μόνο σ’ αυτούς που δεν φοβούνται να πεθάνουν, τους αξίζει να ζουν


«Μόνο σ’ αυτούς που δεν φοβούνται να πεθάνουν, τους αξίζει να ζουν.»

Θίοντορ Ρούσβελτ

Είναι τρομερή η δύναμη που μπορεί να έχει μέσα του ο κάθε άνθρωπος. Ασύλληπτη. Και αυτό δείχνει και το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης. Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα αν μου έλεγε ο γιατρός μου: αύριο πρέπει να κάνεις ένα πολύ σοβαρό και μεγάλο χειρουργείο αλλά ακόμα και αν η εγχείρηση επιτύχει 100% υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην ξυπνήσεις από την νάρκωση -λόγω πολλών άλλων παραμέτρων -. Πιθανότατα θα είχα καταρρεύσει πριν μπω στο χειρουργείο. Σίγουρα πάντως δεν θα το έπαιρνα πολύ ψύχραιμα το όλο πράγμα. Και σίγουρα δεν θα έλεγα στον γιατρό: Τουλάχιστον αν δεν ξυπνήσω θα έχω έναν αξιοπρεπή θάνατο. Με σοκάρισε πραγματικά η απάντηση που έδωσε ένας πολύ δικός μου άνθρωπος που βρίσκεται σε αυτή την θέση. Η πρώτη μου αντίδραση , -αν και γνωρίζω την σοβαρότητα της κατάστασης- ήταν να του πω δήθεν εκνευρισμένη -χεσμένη ήμουν καταβάθος- πως αυτά που λέει και σκέφτεται είναι βλακείες και πως θα πάνε όλα καλά. Αλλά ποιον πάω να κοροϊδέψω? Μου εξήγησε λοιπόν πως έχει συμβιβαστεί με την ιδέα του θανάτου, έχει ζήσει μια μεγάλη και γεμάτη ζωή από όλα και πως δεν τον τρομάζει καθόλου να φύγει. Αντίθετα τον τρομάζει να ταλαιπωρήσει τους δικούς του ανθρώπους. «Επέλεξα, αυτή την λύση για δυο λόγους. Αν όλα πάνε καλά θα ζήσω όσα χρόνια μου απομένουν ξεκούραστα και ευτυχισμένος. Αν δεν ξυπνήσω δεν θα έχω καταλάβει τίποτα και δεν θα έχω κουράσει κανένα»

Τι μπορείς να πεις σε αυτό τον άνθρωπο λοιπόν? Εγώ μόνο, ότι θα τον σκέφτομαι και θα περιμένω με αγωνία να τον ακούσω πάλι να γκρινιάζει τόσο χαριτωμένα .

15.10.06

κηδεία με ξένα κόλυβα


Αν ακούτε περίεργους ήχους ανοίγοντας το μπλογκ δεν φταίνε τα αυτάκια σας . Το μωρό μου κάνει τα πειράματά του στο δικό μου , για να τα βάζει έτοιμα στο δικό του. Τώρα είναι στο στάδιο του μιξαρίσματος πολλών κομματιών, αντί για το ένα που επαναλαμβάνεται συνέχεια. Για το αποτέλεσμα που ακούτε λοιπόν, δε φέρω ουδεμία ευθύνη. Καλό κουράγιο.

I love εκλογές....

Εκλογές τέλος. Δεν ήταν και άσχημα τελικά. Φάγαμε του σκασμού παϊδάκια στην εξοχική κοσμική ταβέρνα «η ωραία φύση», ήπιαμε τον περίδρομο, είδαμε αγαπημένα πρόσωπα, γελάσαμε πολύ και μας έμειναν και δυο ατάκες μυθικές…

Δεν ξέρω αν η ξαδέλφη θα εκλεγεί τελικά , το καλό που της θέλω να ξανακατέβει υποψήφια στις επόμενες για να έχουμε τουλάχιστον ένα λόγο να πάμε να ψηφίσουμε…Τέτοιες εξορμήσεις πρέπει να επαναλαμβάνονται, έστω και κάθε τέσσερα χρόνια

Ατάκες που ακούστηκαν από την υποψήφια ξαδέλφη:

- Ψηφοφόρος :Μόλις πήγα και την γιαγιά να ψηφίσει γιατί είναι ανάπηρη..

- Ξαδέλφη: Χριστέ μου μόνο τα άτομα με ειδικές ανάγκες θα με έχουν ψηφίσει…

-Μουσουλμάνος ψηφοφόρος: κυρίααα «ξαδέλφη» εγώ σου έριξα 5

- Ξαδέλφη: Αν μου είχες ρίξει 5 θα έπρεπε να σε ψηφίσω εγώ!!!

ΥΓ. Το ότι η τηλεόραση σήμερα δε λέει να συγχρονιστεί με τον αποκωδικοποιητή και έτσι δεν μπορούμε να δούμε τίποτα ,λέτε να σημαίνει κάτι????

12.10.06

Ετσι γλίτωσα την αυτοκτονία Τατιάνα μου....

Δεν είχα σκοπό να βάλω μουσική στο μπλογκ γιατί με εκνευρίζει τρομερά όταν κάνει ανανέωση, που σταματά και ξαναρχίζει, αλλά….

Γιορτάζω. Και γιορτάζω με αυτό το τραγούδι. Δεν είναι γιορτή σαν τις άλλες , όοοοχι, είναι μια γιορτή διαφορετική ,μόνο δική μου.

Δεν υπάρχει στο eortologio.gr, δεν την εμφανίζει το sansimera.gr και δεν την γνωρίζει κανείς. Είναι η γιορτή της αισιοδοξίας και της καλής πίστης. Ναι αυτό ακριβώς , μετά από κάποιες ημέρες μιζέριας , κλάψας και φαγωμάρας με τα ρούχα μου… τον βρήκα! Τον παλιό καλό μου εαυτό. Εδώ και κάμποσες μέρες ήμουν σε μαύρη κατάθλιψη. Χωρίς σοβαρό λόγο. Και όλα ξεκίνησαν από το μπλογκ της Ναταλίας (http://hli8iaromantikh.blogspot.com). Μπήκα ένα βράδυ ,άκουσα το so sad που λατρεύω και χωρίς να έχω τίποτα, χωρίς καν να διαβάσω τα πόστ της , μελαγχόλησα. Και ξανάκουσα το τραγούδι και μελαγχόλησα ακόμα περισσότερο, Και μετά το έβαλα στο κινητό μου ως ήχο. Και εκεί έγινα ένα με το παρκέ. Κάθε φορά που χτυπούσε το τηλέφωνο έτρεχα για χαρτομάντιλα. Ο καλός μου λίγο ακόμα και θα πήγαινε σε ψυχολόγο. Το τρέλανα το μωρό μου. Με έβλεπε με κάτι μουτράκλες μέχρι το πάτωμα την στιγμή που θα έπρεπε όχι απλά να γιορτάζουμε την ζωή μας με τις τελευταίες της εξελίξεις, αλλά να πετάμε στα σύννεφα. Όλα όσα θέλαμε, ευχόμασταν, επιθυμούσαμε τα έχουμε , μας ήρθαν μαζί με την δικαίωση.

Τίποτα εγώ, μούτρα. Βρε καλή μου, βρε χρυσή μου , βρε κοριτσάκι μου τι σου συμβαίνει, δεν αντέχω να σε βλέπω έτσι, τι θέλεις να κάνω για να χαμογελάσεις πάλι? Τίποτα εγώ. Ιμαμ μπαλντί η διάθεσή μου. Έφτασε στο σημείο να κρύβει τα κουζινομάχαιρα μη τύχει και σκοντάψω σε κανένα…

Ώσπου ξαφνικά σήμερα στη δουλειά έπρεπε να κάνω ένα ντέμο. Και έπρεπε να βάλω κάποια τραγούδια. Λέω στο μωρό μου να μου στείλει μερικά από την μπανκα μας για να τα έχω έτοιμα και να μην ψάχνω τελευταία στιγμή. Και μου στέλνει.

Ξεκινάω την διαδικασία το πρωί και αρχίζει να παίζει το kiss me. Ασυναίσθητα χαμογέλασα, ένιωσα όμορφα, πολύ όμορφα. Ένα πολύ βαρύ πράγμα έφυγε από πάνω μου. Και την λάτρεψα αυτή τη στιγμή. Και από εκείνη την στιγμή νιώθω υπέροχα. Μακάρι να ήταν όλες οι δυσκολίες τόσο «εύκολες» όπως η δική μου.

Μακάρι όλες οι δυστυχίες να περνούσαν ακούγοντας και μόνο ένα τραγούδι. Έτσι απλά όπως ήρθαν. Χωρίς απώλειες ,χωρίς στίγματα.

Που και που χρειάζομαι και λίγο μαυρίλα , για να φαίνεται μετά το άσπρο πιο έντονα. Είναι θέμα κοντράστ… Εύχομαι ακούγοντας το να νιώσετε τόσο γλυκά όπως εγώ.kissessssss!!!!

ΥΓ. Σε ευχαριστώ, για όλα όσα είσαι στην ζωή μου….

Το όνομα μου να γράφεται σωστά...

Ζούμε ένδοξες στιγμές. Εγώ τουλάχιστον και το Γόβα _Στιλέτο που από χθες έκανε ρεκόρ επισκεψιμότητας. Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, που με κάνατε γνωστή αν και εγώ προτιμούσα να ζω στο μικρόκοσμο μου με τους λίγους και καλούς «συναδέλφους» που μοιράζουμε τις απόψεις μας. Ας είναι , δεν έβλαψε ποτέ κανένα να γνωρίζει καινούρια πράγματα, καλά ή κακά.

Είμαι περήφανη που χαλάω... τη μανέστρα των αντιδραστικών και των παρατρεχάμενων τους , αλλά εγώ έμαθα να στηρίζομαι στα δικά μου πόδια και να τα έχω καλά με τον εαυτό μου . Καταπίεση και απωθημένα είναι δυο λέξεις που δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο μου.

Μπράβο και συνεχίστε να με διαφημίζετε εφόσον, όπως φαίνεται, σας ενοχλεί η άλλη άποψη. Έχετε όμως στο μυαλό σας και τούτο... Η αρνητική διαφήμιση όταν είναι ενυπόγραφη δεν είναι ποτέ μαύρη, όσο αρνητική και αν είναι. Γιατί ξέρουμε ποιος την έκανε, και αυτή η ευθύνη συνεπάγεται κόστος. Στην πολιτική επικοινωνία η κρίση κρίνει τον κρίνοντα. Στην δική μου περίπτωση , αρκεί που γράφεται σωστά το όνομά μου. Και αφού υπάρχει και link ,ακόμα καλύτερα, μειώνονται τα περιθώρια λάθους. Καληνύχτα σας.

11.10.06

Δουλειά δεν είχε ο διάολος μαμούσε τα παιδιά του.


Την βρήκαμε τώρα την καραμέλα και την πιπιλάμε. Στάση εργασίας οι εργαζόμενοι στο Μετρο , Προαστιακό, Ησαπ γιατί ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ θέλουν να συμπαρασταθούν στους εκπαιδευτικούς. Ρε ουσττττ, λαμόγια του κερατά, αργοσχολα , αργόμισθα λαμόγια . Δεν ντρέπεστε και δεν σέβεστε κανένα. Αν είστε τόσο πονόψυχοι ρε , ελάτε να κάνετε συμπαράσταση σε μένα που δουλεύω... ρωτήσατε ρε τον εργαζόμενο? ρωτήσατε τον μαθητή, τον φοιτητή ,που πληρώνει τα κέρατά του σε ενοίκια, τι τραβάει για την μαλακία που σας δέρνει?Το βρήκαμε τώρα , βγαίνει ο κάθε παπαρας και ακολουθούν και τα ζωα απο πίσω. Αϊ σιχτιρ πια. Εμένα με ρώτησε κανείς πως θα πάω σπίτι μου? Με ρώτησε κανείς τι θα κάνω 3 ώρες στο κέντρο της Αθήνας?. Και στην τελική αν δεν σας αρέσει το δημόσιο που σας ταϊζει , κάντε τη για τον ιδιωτικό τομέα ή γίνετε ελεύθεροι επαγγελματίες αν έχετε τα κότσια. Αλλά δεν τα έχετε. Εκ του ασφαλούς τις κάνετε τις μαλακίες. Σε λάθος εποχή ζείτε και σε λάθος χώρα..Ξέρω τι σας χρειάζεται αλλά δεν ξέρω ποιος θα σας το δώσει.

10.10.06

Χα ή Ουφ?


1.Δουλειά η Ανεργία ?

2.Λίγη δουλειά η ασταμάτητο τρέξιμο?

3.Πολλά χρήματα ή Αρκετά χρήματα?

4. Χαρά ή θλίψη?

5. Για μένα ή για μας?

Συνοψίζοντας…

Πολλή δουλειά , πολλά χρήματα και καθόλου χρόνος με τον άνθρωπό σου ή

Λίγη δουλειά , καλά χρήματα και αρκετός χρόνος με τον άνθρωπό σου?

Και με το μέλλον τι γίνεται?

Δουλεύεις τώρα πολύ ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο (προσωπικό)?ή

δουλεύεις τώρα λίγο ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο (επαγγελματικό)?

Θα σκάσω. Διλλήματα και αποφάσεις που πρέπει να παρθούν…

Διάθεση και ψυχολογία στο ναδίρ. Η Τρίτη δεν είναι κίτρινη , κατάμαυρη είναι σαν τα ρούχα μου…

Εν τέλει δόξα το Θεό ή βοήθα Παναγιά?

9.10.06

Μέρες μου χρωματιστές....


Θα ήθελα να ζωγραφίσω τις μέρες με χρώματα. Ναι με χρώματα , ίσως τους έβαζα και μυρωδιές. Όχι αρώματα , μυρωδιές. Να την Δευτέρα ας πούμε , θα την χρωμάτιζα γκρίζα, μουντή, όπως είναι η σημερινή στην Αθήνα… Θα έβαζα μάλιστα λίγο περισσότερο γκρίζο και δεν θα το ανακάτευα καλά για να έχει και κάποιες άσπρες ή μαύρες πινελιές. Όπως η όψη των ανθρώπων που κυκλοφορούν στους δρόμους θα ήταν η Δευτέρα μου , χλωμή και σκυθρωπή. Όπως λέει και το τραγ
ούδι «βουρκωμένη Δευτέρα». Και θα μύριζε, κλεισούρα, μούχλα ίσως όχι πολύ έντονα αλλά δεν θα ήταν ωραία η μυρωδιά της , θα προσπαθούσαν όλοι να την διώξουν από πάνω τους.

Την Τρίτη θα την έκανα, μάλλον Κίτρινη. Η Τρίτη θεωρώ πως είναι μια αδιάφορη μέρα. Μια μέρα που όλοι την μπερδεύουν. Άλλοι νομίζουν πως είναι ακόμα στην Δευτέρα , άλλοι πως έχει έρθει η Τετάρτη. Και η μυρωδιά της με προβληματίζει. Μάλλον θα ήταν άοσμη. Εντελώς απαρατήρητη θα περνούσε η Τρίτη.




Τετάρτη η οριακή. Βρίσκεται στην μέση της εργαζόμενης εβδομάδας. Μετά το μεσημέρι νιώθεις την Παρασκευή να σου ψιθυρίζει στ αυτί. Την Τετάρτη θα την χρωμάτιζα Πράσινη. Όχι κάνα ξεθωριασμένο πράσινο ούτε τίποτα λαχανί. Το πράσινο του πεύκου μάλλον. Και θα μύριζε και όμορφα , κάτι σαν το βρεγμένο χώμα ας πούμε. Ναι κάπως έτσι την φαντάζομαι την Τετάρτη.


Πάμε στην Πέμπτη. Χωρίς να μπορώ να εξηγήσω το γιατί, η Πέμπτη μου φαντάζει το ίδιο αδιάφορη με την Τρίτη αν και βρίσκεται μια ανάσα από την Παρασκευή. Ισως γιαυτό μάλλον , επειδή κανείς δεν την υπολογίζει. Την Πέμπτη , θα την έκανα μάλλον καφέ. Καφέ σοκολά ή ταμπά. Και θα

μύριζε λεμόνι. Γιατί? Έτσι.



Παρασκευή μμμμ!. Η πιο φωτεινή από όλες τις ημέρες ,να μην τα ξαναλέμε. Θα ήταν

Φούξια ένα έντονο χαρούμενο φούξια και θα μύριζε βανίλια. Αυτή την μεθυστική βανίλια που σου φέρνει στο μυαλό , από κουλουράκια μέχρι γυμνά ιδρωμένα κορμιά. Ναι η Παρασκευή δεν θαμπορούσε να μην έχει έντονη μυρωδιά….



Σάββατο. Από τις πιο μεγάλες εμπνεύσεις γενικώς..

Τραγούδια , ποιήματα, μουσικές και πόσα άλλα πράγματα

δεν δημιουργήθηκαν για να υμνήσουν αυτή την ημέρα. Το Σάββατο θα το χρωμάτιζα μπλε. Το μπλε της θάλασσας. Της ήρεμης θάλασσας. Και θα

μύριζε θάλασσα. Θα μύριζε αεράκι φρέσκο απαλλαγμένο από βαριές άλλες προσμίξεις.


Και τελευταία έμεινε η Κυριακή. Όχι η συννεφιασμένη Κυριακή του Τσιτσάνη.
Η δική μου Κυριακή η πορτοκαλί. Ναι πορτοκαλιά θα ήταν η Κυριακή μου, αισιόδοξη και ξεκούραστη. Το πορτοκαλί άλλωστε δεν ξεκουράζει και χαλαρώνει? . Έτσι λένε. Και θα μύριζε λουλούδια. Αγριολούλουδα. Και κυρίως λεβάντα άγρια.

Αυτός θα ήταν ο πίνακας που θα ήθελα να ζωγραφίσω. Τουλάχιστον έτσι τον σκέφτηκα σήμερα Δευτέρα που ο καιρός στην Αττική είναι βροχερός…



Τι δεν πρόβλεψε ο Δαρβίνος....


Άντε μπας και χαμογελάσουμε Δευτεριάτικα. Καλή εβδομάδα....

7.10.06

και πάντα την πληρώνουν τα παιδιά....


Μόλις γυρίσαμε σπίτι. Έξω βρέχει απίστευτα . Στο τσακ το γλιτώσαμε το σαββατιάτικο ντουσάκι, φύγαμε γρήγορα. Μετά από σχεδόν δυο μήνες ανθρώπινης διατροφής είπαμε σήμερα να κάνουμε μια κτηνωδία. Πήγαμε στο αγαπημένο μας μεζεδοπωλείο. Στη θάλασσα. Οι σερβιτόροι όπως πάντα μας υποδέχθηκαν με γέλια και σχόλια για την εμφανή αλλαγή στην εμφάνιση μας. Όλα καλά ως εδώ. Ώσπου ο Α. κάθισε μαζί μας. Τι γίνεται πως πήγε το καλοκαίρι?

Αφήστε ρε παιδιά , το διαλύουνε το μαγαζί.

Μα γιατί? Πάει πολύ καλά έτσι δεν είναι? ,

Βρε αυτό καλά πάει είναι χρυσωρυχείο αλλά αυτοί δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους . Ο ένας τζογαδόρος , ο άλλος άσχετος.

Και τώρα τι?

Κανείς δεν ξέρει.

Εσείς τι θα κάνετε?

Οι μισοί έφυγαν , οι άλλοι μισοί θα φύγουν.

Εσύ?

Εγώ κουράστηκα. Δεν αντέχω πια. Έξι χρόνια.Έδωσα και εδώ τον καλύτερο μου εαυτό για να έρθουν δύο άσχετοι να μου τα διαλύσουν όλα. Δεν ξέρω τι θα κάνω. Δεν είμαι και πιτσιρικάς πια . Θα δούμε.

Μαυρίσαμε. Κρίμα. Είναι κάτι πολύ όμορφο, ζεστό , οικογενειακό. Αυτό το διαζύγιο ήρθε πολύ ξαφνικά, απότομα. Και ως συνήθως την πληρώνουν τα παιδιά. Και μετά έχεις τους δασκάλους να σου λένε πως δε είναι ευχαριστημένοι….

το έκοψα σήμερα απο τον κήπο μου....



και με έκανε ευτυχισμένη!!!

τεστάκι κάνω ...

για να δώ πως στα κομμάτια ανεβάζω βίντεο στο μπλογκ

I LOVE YOU MORE THAN MY COMPUTER

Λες πως σε έχω παραμελήσει τώρα τελευταία αλλά δεν είναι αλήθεια αυτό. Δεν χρειάζεται καρδούλα μου να κάνεις τούμπες στο χαλί , να νιαουρίζεις , να τρίβεσαι πάνω μου και γενικά να αντιγράφεις πιστά τον γάτο μας ώστε να αποσπάσεις την προσοχή μου από τον υπολογιστή. Εσύ ήσουν και παραμένεις το κέντρο του κόσμου μου. Στο λέω κάθε πέντε λεπτά όπως «με διέταξες» στο γράφω και το υπογράφω με το παρακάτω ποίημα αφιερωμένο εξαιρετικά….

I LOVE YOU MORE THAN MY COMPUTER
Believe me it is true...

You installed the best in me.
Your picture is always in my background.
You clicked my heart gently.
You drive me crazy when I see you.
Your love reset my life and deleted all the sadness in
me.
You restored my kindness after I thought it was
corrupted.
I'm always connected to you with more than 56 heart
beat per second.
You hacked my brain and registered your name in it.
You are the only one that could navigate my feelings
and explore my emotions at the same time.
I feel lost when I try to call you and you are not
responding.
I always feel you close to me when I shut down my
eyes, or when I open my windows waiting for you to
pass.
You are the only one that can log into my heart and
never log out.
I dream of being your only serveras long as I live.
You don't have to search for me,cause we are always
linked to
each others.
I see your name everywhere, my FrontPage, my homepage
and all my software.
I scanned my life and found that I'm only infected by
you.
You are the virus I'd never remove, and why should I
do?.
You formatted my life and added happiness to view.
Believe me it is true...
I love you more than my CPU.

6.10.06

σήμερα γραφείο ήρθε μαλάκας...enter


Χιλιάδες κάτοικοι της κεντρικής Αμερικής μετανάστευσαν στην δύση, -σύμφωνα με τον Τζών Στάϊνμπεκ στα «σταφύλια της οργής» -αναζητώντας τροφή και ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους.

Πολλά χρόνια μετά , στην μηχανή του google η αναζήτηση αφορά μάλλον άλλα πράγματα.

Σύμφωνα με το extreme tracker , το «Γόβα Στιλέτο» επισκέφθηκαν τις δυο τελευταίες ημέρες ,κάποιοι ( δεν έχω καταλήξει ακόμα στο φύλο και ελπίζω στην βοήθεια σας) που έψαχναν στο google τα εξής: «σήμερα ήρθε γραφείο μαλάκας» ήταν το ένα και το δεύτερο που μου έκανε εντύπωση «γνωριμίες γυναίκες Ψυχικό»

Θα αναφερθώ μόνο στο πρώτο γιατί αυτό με έβαλε σε περισσότερες σκέψεις. 1ον Αυτές τις λέξεις τις έβαλε στην μηχανή αναζήτησης άνδρας ή γυναίκα?

2ον Τι ακριβώς έψαχνε και ήλπιζε να βρει?

3ον το βρήκε?

4ον Οι λέξεις που έβαλε έχουν δύο διαφορετικές μεταφράσεις. «Σήμερα ήρθε στο γραφείο ο μαλάκας», είναι η μία και η δεύτερη «σήμερα ήρθε στο γραφείο ένας μαλάκας.»

5ον Πρόκειται για γκόμενο, πελάτη , or something else?

Θα μου πείτε? Υπάρχουν και άλλες πιθανές-απίθανες ερμηνείες που δε τις σκέφτηκα?

5.10.06

Τι πρέπει να μάθουν οι δάσκαλοι....

Τώρα τελευταία χτυπάω κάτι επιτυχίες στη ζωή μου που τρίβω τα μάτια μου. Μία από αυτές σημειώθηκε σήμερα. Διάλεξα την σωστή μέρα να κατέβω Σύνταγμα για να ψωνίσω κάτι το οποίο κάλλιστα μπορούσε να περιμένει και δυο βδομάδες…
Σήμερα που το κέντρο είχε παραλύσει για άλλη μια φορά, η δικιά σου πήγαινε κουνιστή καμαρωτή στην Ερμού. Βέβαια έπρεπε να διασχίσω το πλήθος με τα πλακάτ τα πανό και τις ντουντούκες για να φτάσω στον προορισμό μου. Το έκανα και αυτό με αποτέλεσμα το βουητό στα αυτιά μου δυο ώρες μετά να επιμένει.
Την γνώμη μου για την απεργία των εκπαιδευτικών την έχω διατυπώσει και στο παρελθόν. Να μην τα ξαναλέμε. Άλλωστε συζητιέται παντού. Εγώ μόνο μια απορία έχω και την έχω με αφορμή ένα πανό στο οποίο αναφερόταν πως ο μισθός του δάσκαλου στην Ελλάδα είναι ο δεύτερος χαμηλότερος στην ΕΕ. Κάτω από την Ελλάδα η Πορτογαλία (που πάντως, βασικό μισθό ανειδίκευτου εργάτη έχει επίσης μικρότερο από ‘μας), πρώτες οι Βρυξέλλες. Και σκέφτηκα... Ωραία έχετε πολλές επιλογές. Αρκετές χώρες σας προσφέρουν πολλά περισσότερα από την δική μας. Βουρ στον πατσά λοιπόν ποιος σας κρατάει?. Τα σύνορα είναι ανοιχτά, μόνο με την ταυτότητά σου μπορείς να πας να ζήσεις όπου νομίζεις εσύ καλύτερα. Ποιος σε εμποδίζει, μορφωμένο άνθρωπο κιόλας? Μόνο άκου και τούτο. Μην πας στην Αλβανία . Το λέω έτσι , παρόλο που δεν είναι στην ΕΕ. Εκεί οι δάσκαλοι πεινάνε. Μάλιστα πολλοί από αυτούς έχουν έρθει στην Ελλάδα να βρούνε δουλειά. Όχι φυσικά σαν δάσκαλοι. Σαν εργάτες. Σε οτιδήποτε. Και δυο από αυτούς δουλεύουν στον πατέρα μου. Μεροκάματο σε μάντρα. Και λένε και ευχαριστώ για 20 ευρώ την ημέρα. Και αυτοί έχουν σπουδάσει. Και αυτοί έχουν πτυχίο. Δε είναι τόσο αξιόλογο όσο των δικών μας? Αυτό δε μπορώ να το απαντήσω. Οι ίδιοι πάντως είναι πολύ αξιόλογοι, το ίδιο και οι οικογένειές τους. Για δάσκαλοι ξεκίνησαν κι εκείνοι, αλλά η ανάγκη τους έκανε χειρώνακτες. Κι αν αισθάνονται ότι «ξέπεσαν», πάντως δεν το δείχνουν. Περήφανοι δείχνουν να είναι, που μπορούν, με τη δουλειά τους, να μεγαλώνουν τα παιδιά τους υπό καλύτερες συνθήκες απ’ ότι μεγάλωσαν οι ίδιοι. Τι τα θέλετε, άλλωστε; Η ανάγκη σε αναγκάζει να κάνεις πολλά πράγματα. Η ανάγκη σου δίνει και τις ευκαιρίες. Στο χέρι σου είναι αν θα τις εκμεταλλευτείς ή όχι.
Και εμένα που γράφω όλα αυτά, ο μισθός μου στην Αγγλία , την Γαλλία το Λουξεμβούργο θα ήταν τριπλάσιος, το ξέρω, αλλά εγώ δεν θέλω να ζήσω άλλού. Θέλω να μείνω εδώ που γεννήθηκα, μεγάλωσα, σπούδασα. Γι’ αυτό και δεν παραπονιέμαι. Κάνω δυο και τρεις δουλειές ώστε να βγάζω αυτά που θέλω. Και τα βγάζω. Γιατί έτσι είναι. Οποίος θέλει να δουλέψει, δουλεύει και πληρώνεται. Η δουλεία έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί . Όποιος δεν θέλει …βρίσκει δικαιολογίες και φωνασκεί.

4.10.06

μόνο για άνδρες part 2

και συνεχίζω τα δωρεάν μαθήματα ψυχολογίας του γυναικείου Θαύματος . Κεφάλαιο 2ο . Πώς σκέφτονται οι γυναίκες?(Ω , ναί φυσικά σκεφτόμαστε!!!) Τι σημαίνουν τα κωδικοποιημένα σήματα που στέλνουν στο αντίθετο φύλο?άλλα λένε μήπως και άλλα εννοούν? Διαβάστε τα βασικά:

Αυτός είπε... αυτή είπε!!! για γερές κόντρες!!!

Αυτός είπε :Δεν ξέρω γιατί φοράς σουτιέν. Δεν έχεις και τίποτα να βάλεις μέσα!
Αυτή είπε :Κι εσύ τότε γιατί φοράς σώβρακο, ε;

Αυτός είπε :Όταν σε πρωτοείδα, ήθελα να σου κάνω έρωτα πολύ άσχημα.
Αυτή είπε :Λοιπόν... τα κατάφερες!!!

Αυτός είπε :Πέντε πόντους παραπάνω και θα ήμουν βασιλιάς.
Αυτή είπε :Πέντε πόντους λιγότερο και θα ήσουν βασίλισσα.

Αυτός είπε :Να δοκιμάσουμε απόψε καινούργιες στάσεις;
Αυτή είπε :Καλή ιδέα! Εσύ στο σίδερο κι εγώ στον καναπέ να ρεύομαι.

Αυτός είπε :Ας βγούμε έξω να διασκεδάσουμε απόψε.
Αυτή είπε :Ωραία, αλλά αν γυρίσεις πριν από 'μένα, άσε το φως στο xολ αναμμένο!

Το καλύτερο..:( απο εδώ και μόνο φαίνεται πως το έχει γράψει άντρας)

Αυτή είπε: Θα σε κάνω τον πιο ευτυχισμένο άντρα στον κόσμο
Αυτός είπε: ...Θα μου λείψεις..!

Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητό παραθέτω και ένα παράδειγμα με ένα ζευγάρι της καθημερινότητας ,σε μια φάση της καθημερινότητας με αντιδράσεις πολύ...καθημερινές!
















Ας φανταστούμε ένα υποθετικό ζευγάρι. Τον Γιάννη και την Ελένη.

Γνωρίζονται τυχαία σε ένα πάρτι και ο Γιάννης ζητά από την Ελένη να πάνε σινεμά. Αυτή δέχεται και τα περνάνε καλά.
Μερικές μέρες αργότερα βγαίνουν για φαΐ και πάλι περνούν καλά. Αρχίζουν να βλέπονται τακτικά και μετά από λίγο γίνονται ένα ωραίο ζευγάρι.
Και ένα βράδυ, ενώ ο Γιάννης πηγαίνει την Ελένη σπίτι της, μια σκέψη περνά από το μυαλό της και χωρίς να το πολυσκεφτεί την εκφράζει φωναχτά:

-Καλά, έχεις καταλάβει ότι σήμερα κλείνουμε 6 μήνες;

Και κατόπιν, πέφτει σιγή στο αυτοκίνητο! Τόσο πυκνή σιγή που μπορείς να την κόψεις με το μαχαίρι!

Η Ελένη σκέφτεται: "Θεέ μου! Μήπως τον πείραξε που το είπα αυτό; Μήπως νιώθει περιορισμένος από τη σχέση μας; Μήπως νομίζει ότι προσπαθώ να τον πιέσω σε κάποιο είδος υποχρέωσης που δεν θέλει; Ή δεν είναι σίγουρος;"

Ο Γιάννης σκέφτεται: "Πω-πω! Έξι μήνες!"

Και η Ελένη σκέφτεται: "Αλλά εδώ που τα λέμε, ούτε κι εγώ είμαι σίγουρη ότι θέλω ένα τέτοιο είδος σχέσης. Μερικές φορές θα ήθελα περισσότερο χώρο. Να μπορώ να σκεφτώ αν με ικανοποιεί η σχέση μας καθώς πηγαίνουμε σταθερά προς... Αλήθεια, που πηγαίνουμε; Θα συνεχίζουμε να βλεπόμαστε με αυτόν τον τρόπο; Μήπως εμφανίζεται η προοπτική του γάμου μπροστά; Με παιδιά; Μια ολόκληρη ζωή μαζί; Είμαι έτοιμη γι αυτό το επίπεδο δέσμευσης; Τι ξέρω πραγματικά γι αυτόν τον άνθρωπο;"

Ο Γιάννης σκέφτεται: "...Χμμμ. Αυτό σημαίνει ότι ήτανννν.... χμμμμ... Φεβρουάριος όταν αρχίσαμε να βγαίνουμε... Τότε που μόλις είχα πάρει το αυτοκίνητο από σέρβις... Χμμμ που σημαίνει... Για στάσου να δω τα χιλιόμετρα. Φτου! Γαμώτο! Ξέχασα την αλλαγή λαδιών!"

Η Ελένη σκέφτεται: "Ωχ! Είναι ταραγμένος! Φαίνεται στο πρόσωπό του. Για ποιόν λόγο όμως ταράχτηκε; Μήπως τα βλέπω όλα λάθος; Μήπως θέλει περισσότερο δέσιμο η σχέση μας; Μήπως κατάλαβε πριν από εμένα ότι εγώ έχω επιφυλάξεις; Να δεις που αυτό είναι! Γι αυτό δεν λέει τίποτε. Φοβάται ότι θα τον απορρίψω."

Εντωμεταξύ, ο Γιάννης σκέφτεται: "Αλλά αυτήν την φορά θα το κοιτάξουν το σασμάν! Όχι σαν την άλλη φορά... Δήθεν το κρύο και μαλακίες! Τι κρύο; Με 25 βαθμούς; Πλήρωσα μια περιουσία και μου βγαίνει το χέρι να βάλω μια ταχύτητα!"

Η Ελένη σκέφτεται: "Έχει θυμώσει! Και δεν τον κατηγορώ. Στη θέση του κι εγώ θα ήμουν θυμωμένη... Νιώθω τόσο ένοχη, αλλά δεν φταίω που νιώθω έτσι... Απλά δεν είμαι σίγουρη..."

Ο Γιάννης συνεχίζει: "Καλά, έτσι και μου πουν τίποτε ότι δεν καλύπτεται από την εγγύηση θα γίνει χαμός! Αυτό θα πουν τα καθίκια, το ξέρω!"

Και η Ελένη: "Ίσως είμαι τελειομανής... Να περιμένω τον ιππότη με το άσπρο άλογο, την στιγμή που είμαι δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο που με φροντίζει και νοιάζεται για 'μένα και που χαίρομαι κάθε στιγμή που είμαι μαζί του. Και τώρα υποφέρει επειδή είμαι εγωίστρια! Επειδή κάνω σαν κοριτσάκι που έχει διαβάσει ένα σωρό ρομάντζα.."

Ο Γιάννης: "Εγγύηση! Θα τους πω να πάρουν την εγγύηση και να την χώσουν εκεί που ξέρουν!"

- Αγάπη μου, λέει η Ελένη

- Τι είναι; Απαντά ο Γιάννης

- Σε παρακαλώ... Μην βασανίζεις το εαυτό σου, λέει με μάτια γεμάτα δάκρυα.
"Ίσως δεν θα έπρεπε... Νιώθω τόσο..." (και την παίρνουν τα κλάματα...)
- Μα τι έπαθες; - Είμαι τόσο χαζή! Το ξέρω ότι δεν υπάρχει ούτε ιππότης, ούτε άλογο! - Δεν υπάρχει άλογο; - Νομίζεις ότι είμαι χαζή έτσι;

- Όχι βέβαια! Απαντά ο Γιάννης, ανακουφισμένος που ξέρει επιτέλους μια σωστή απάντηση! –

Να μωρέ! Απλά... ξέρεις... χρειάζομαι λίγο περισσότερο χρόνο... (Κατόπιν, ακολουθεί μια σιγή 15 δευτερολέπτων που ο Γιάννης προσπαθεί να βρει κάτι "ασφαλές" να πει)
Και τελικά λέει: "...ΟΚ!" Η γυναίκα, πολύ συγκινημένη του πιάνει το χέρι και λέει:
"Αγάπη μου... Πραγματικά νιώθεις έτσι?"

- Πώς έτσι;

- Έτσι, σχετικά με τον χρόνο.

- Μα ναι, φυσικά! Η Ελένη γυρνά και τον κοιτά βαθιά στα μάτια, προκαλώντας την ανησυχία του Γιάννη για το τι μπορεί τώρα να ξεστομίσει, ιδιαίτερα αν έχει σχέση με άλογο.

Στο τέλος λέει: - Σε ευχαριστώ αγάπη μου!

- Κι εγώ σε ευχαριστώ αγάπη μου, λέει ο Γιάννης με ιδιαίτερη σιγουριά.

Στο τέλος την αφήνει στο σπίτι της και εκείνη ξαπλώνει στο κρεβάτι, αισθανόμενη σαν μια μαρτυρική φιγούρα, εντελώς μπερδεμένη, κλαιει μέχρι το πρωί.

Ο Γιάννης γυρνά σπίτι του και παίρνοντας μια πίτσα, βλέπει στην τηλεόραση μια ταινία που έτυχε να δείχνει. Μια μικρή φωνούλα όμως μέσα του του λέει ότι κάτι σημαντικό παίχτηκε στο αυτοκίνητο αλλά είναι σίγουρος ότι δεν μπορεί να καταλάβει τι, οπότε και σταματά την προσπάθεια.

Την άλλη μέρα, η Ελένη βγαίνει με τις φίλες της και κουβεντιάζουν την υπόθεση περίπου για έξι ώρες. Με αφάνταστη ακρίβεια, θα αναλύσουν όλα όσα ειπώθηκαν, μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, από όλες τις πιθανές οπτικές γωνίες. Θα συνεχίσουν να το συζητούν ξανά και ξανά, χωρίς ποτέ να φτάσουν σε οριστικά συμπεράσματα αλλά ταυτόχρονα και χωρίς να το βαριούνται.

Από την άλλη μεριά, ο Γιάννης, καθώς θα παίζει μπιλιάρδο με ένα φιλαράκι του, μια στιγμή, πριν να κάνει το σπάσιμο, θα σταματήσει και θα του πει:

- Να σε ρωτήσω κάτι ρε Κώστα; Μήπως η Ελένη είχε ποτέ άλογο;


Αυτά είναι τα βασικά πιστεύω, διαβάστε τα για να μην σας τρώει το σκοτάδι

Το παραπάνω πόστ είναι προϊόν έρευνας απο την ψυχιατρική κλινική www.remalia .com
οι φωτογραφίες είναι απο εδώ και απο εκεί ,ούτε που θυμάμαι...

Μόνο για άντρες...


Για να γιορτάσω την επιστροφή της dsl αλλά και με αφορμή ένα ποστ του φίλτατου συναγωνιστή eyes of soul παραθέτω την παρακάτω εικόνα. Δώστε προσοχή και ειδικά οι άντρες για να καταλάβετε τι βλέπουμε εμείς οι γυναίκες...

3.10.06

Τι κάνει μια γυναίκα όταν δεν (του) σηκώνεται????

Ένα χρόνο σχεδόν σε αυτή την σχέση , πρώτη φορά σήμερα μου συνέβη αυτό. Και έχω γίνει ράκος. Γυρνώ από εδώ και από εκεί σαν χαμένη και δεν ξέρω τι άλλο να κάνω η γυναίκα. Δοκίμασα τα πάντα, του μίλησα γλυκά, το άναψα πολλές φορές, το παρακάλεσα ντυμένη, μετά το παρακάλεσα γυμνή, έβαλα το χέρι μου εκεί που δεν το είχα βάλει ποτέ, του έταξα τον ουρανό με τα άστρα. Τίποτα. Αυτό παραμένει down. Δεν μου κάνει το χατίρι ούτε για ένα λεπτάκι . Γιατί γλυκό μου dsl? Γιατίιιιιιιι???????.
Όταν σε γνώρισα δεν τα ξεκαθαρίσαμε μεταξύ μας? Εγώ θα χωρίσω με τον pstn και θα τα φτιάξω μαζί σου να με ταξιδεύεις με ταχύτητα Ferrari και να είσαι πάντα ωσάν άλλος Γκουσγκούνης… up? Έτσι δεν συμφωνήσαμε? Τώρα γιατί μου τα χαλάς και από τις 2 το μεσημέρι είσαι ολοκληρωτικά down. Δεν σου έκανα ότι ήθελες? Δεν ήμουν ευλαβικά πιστή σε σένα? Κοίταξα τίποτα άλλο τόσο καιρό?. Τι έπαθες πουλί μου και μαράθηκες?????
Είμαι έξαλλη μαζί σου. Παίρνω τηλέφωνο και βγαίνει μια γκόμενα που μου λέει πως είμαι σε γραμμή προτεραιότητας και με παρακαλεί να περιμένω. Και περιμένω και περιμένω ..έχει περάσει ήδη μισή ώρα και μου λέει να περιμένω. Αν δεν ήμουν σε γραμμή προτεραιότητας θα περίμενα καμιά βδομάδα για να μάθω νέα σου. Και ώ τι θαύμα. Πάνω που ήμουν έτοιμη να την σιχτιρίσω και να το κλείσω με ρωτάει αν μπορεί να με εξυπηρετήσει. Προς στιγμήν είχα ξεχάσει τι ήθελα αλλά είδα ξανά εσένα μπροστά μου που παρέμενες down και ξύπνησα. Της εξηγώ πως έχουν τα πράγματα , ρωτώ αν έχει πρόβλημα ο otenet της περιοχής αλλά φευ, όλα καλά. Και ξαναπαίρνω τηλέφωνο , την μανούλα σου αυτή την φορά (αλήθεια ,σου είπα πως μαμιέται η μανούλα σου και όλο της το σόι????) και περιμένω πάλι μιαν αιωνιότητα ώσπου εδέησε να βγει η μανούλα σου στο τηλέφωνο. Και κάπου εδώ έχασα εντελώς τον κόσμο... « Ναι, ΜΑΛΛΟΝ έχει πρόβλημα η γραμμή σας. Θα σας ειδοποιήσουμε μέσα σε 48 ώρες» Έχασα την μιλιά μου, χλόμιασα, ίδρωσα, έτρεμαν τα πόδια μου... Ο άλλος σου… σύντροφος έβαλε τα κλάματα, σχεδόν. Τον λυπήθηκα. Χωρίς εσένα είναι ολότελα χαμένος. Είναι ένα τίποτα . Ένα μηδενικό.
Να το δούμε ψύχραιμα το θέμα του λέω. Καταρχήν θα μας ειδοποιήσουν μέσα σε 48 ώρες. ΟΚ? ΟΚ. Να μας πούνε τι όμως? Ότι έχει πρόβλημα? Ότι διορθώθηκε το πρόβλημα? Ή πότε θα διορθωθεί το πρόβλημα? Κοιταζόμασταν. Νιώθαμε τόσο μικροί , τόσο λίγοι, τόσο άχρηστοι….
Δεν μπορεί του ξαναλέω… Κάποια λύση θα υπάρχει. Ναι μου λέει, θα δοκιμάσουμε την απλή γραμμή του τηλεφώνου, μόνο που θα πρέπει να δουλέψω στο λάπτοπ και εσύ….(εγώ στον κήπο) Και ξεκινάει ο Γολγοθάς. Τράβα καλώδια , βγάλε μόντεμ , αποσύνδεσε ένα σωρό κέρατα, σύνδεσε άλλα τόσα για να δούμε. Τελικά μετά από πολύ ώρα και ακόμα περισσότερα καντήλια για όλη την Βίβλο, Δωδεκάθεο, Ιεχωβάδες, Μορμόνους, Αλλάχ Μωάμεθ, ομάδες Α ,Β Εθνικής και ερασιτεχνικού… ακούσαμε αυτό το χαρακτηριστικό τσρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρριννννννννφςςςςςςςςςςςςς και επιτέλους τα οθονάκια κάτω δεξιά πήραν ζωή.
- Με 40 μου λέει απογοητευμένος…
- Απ το τίποτα ή απ΄ το internet caf? καλό είναι και το 40.
- Ναι κάτι είναι και αυτό, μου λέει, αλλά με το ίντερνετ καφέ, γνωρίζεις κόσμο....
- Της θειάς σου...
- Το dsl?
- Το μπουγαδοκόφινο…
- Κι εγώ σ’ αγαπώ…
Τον παθών μας τον τάραχο τραβάμε εξαιτίας σου καλό μου DSL. Χωρίς εσένα δεν είμαστε τίποτα πια. Η ζωή μας δεν έχει νόημα , δεν έχει σημασία. Σκέψου το ξανά πριν μας αφήσεις , σκέψου πόσο πόνο προκαλείς σε δυο ανθρώπους που έχουν δεθεί τόσο πολύ μαζί σου.
Δεν αντέχω άλλο , πάω στον κήπο μου να ξεχαστώ , πάω να πω τον πόνο μου στις τριανταφυλλιές και τις λεβάντες…
-Αγαπηηηηηη μουυυυυ, μην κάνεις τίποτα , δεν έχουμε νερό. Κόπηκε.
-Πως κόπηκε, αφού είχαμε
-Βλάβη της ΕΥΔΑΠ στην περιοχή , θα αργήσουν να το φτιάξουν μου είπε ο Αντιδήμαρχος.
- Ωραίαααα. Πάρα πολύ ωραίαααα.
Ούτε σηκώνεται , ούτε στάζει. Αμέσως μου ήρθε στο μυαλό το γνωστό άσμα του Γιαννιώτη ή κάπως έτσι τέλος πάντων.
Να σου κοπεί το dsl είναι συνηθισμένο, να σου κοπεί και το νερό που το χεις δει γραμμένο????



ΥΓ. Ευτυχώς που υπάρχει και το κατούρημα αλλιώς αυτό το ποστ δεν θα ανέβαινε σήμερα….

2.10.06

Πρωθυπουργέ μας τα χαλάς....


Πρωθυπουργέ μας τα χαλάς την τελευταία εβδομάδα, απογοητεύεις τους πιστούς ακόλουθους σου. Αυτούς που περιμένουν με αγωνία να τρέξουν από πίσω σου και εμένα μαζί. Γιατί ρε πρωθυπουργάρα μας το κάνεις αυτό? Ξέρουμε τόσο καιρό ότι 9 με 9 και τέταρτο θα περάσεις από Ραφήνα. Σε περιμένουμε με ανυπομονησία κάθε πρωί στη διασταύρωση για να μας σώσεις . Αν δεν εμφανιστείς θέλουμε ένα τέταρτο να περάσουμε τα φανάρια στο Πικέρμι , αν όμως φανείς…. σε 1 λεπτό έχουμε γίνει καπνός.

Ναι πρωθυπουργούλη μου αλήθεια είναι όσα λέω.Δεν σε αποθεώνουν όλοι αυτοί που συναντάς στο δρόμο κάθε πρωί… ¨Όχι βρε. Ραντεβού σου δίνουν για την επόμενη μέρα. Για να πάμε παρέα στην δουλίτσα μας , στην ώρα μας και χωρίς νεύρα αφού οι τροχονόμοι μας κυνηγούν για να περάσουμε γρήγορα.

Αλλά και εδώ μας τα χαλάς. Έχεις μια βδομάδα να φανείς στην ώρα σου. Τι έγινε σε πλακώνει το πάπλωμα το πρωί? Τα δίδυμα ξεθάρρεψαν και θέλουν παιχνίδια? Τι συμβαίνει πες μου. Να το συζητήσουμε να βρούμε μια λύση. Δεν μπορείς να αλλάζεις ξαφνικά συνήθειες την στιγμή που όλοι έχουμε προσαρμόσει τις δουλειές μας στα ωράρια σου. Και μην ξεχνάς και το άλλο … Εκλογές πλησιάζουν, δεν είμαστε να χάνουμε σίγουρα ψηφάκια. Γιατί πες μου, ποιον άλλον να ψηφίσω εγώ άμα μαυρίσω σένα ? Μόνο ο Έβερτ έμεινε που μένει Ντράφι , αλλά εκεί θα πάει η ψήφος Στράφι… Γιαυτό ξαναλέω…Μην χαλαρώνουμε και μην τεμπελιάζουμε.

Οι Έλληνες εργαζόμενοι της Ανατολικής Αττικής σε έχουμε ανάγκη. Μην μας απογοητεύσεις ξανά. Ραντεβού αύριο στις 9 στην διασταύρωση Ραφήνας ΟΚ? Εμείς θα είμαστε όλοι εκεί!!!