Άσχετο σχολιάκι εδώ αλλά.... είναι κάποια λάθη που θες να τα ξεχάσεις και να μην τα διορθώσεις ποτέ... είναι κάποια λάθη που δεν μπορείς να τα διοθώσεις όσο κι αν θες... είναι και κάποια λάθη σαν το δικό μου που θέλεις να τα διορθώσεις αλλά από ειρωνεία της τύχης δεν τα έχεις καταφέρει (μέχρι τώρα). Τα πράγματα λοιπόν έχουν ως εξής : ήταν κάποτε σε ένα νησί δυο φίλες, γνωρίζονταν λίγο καιρό αλλά είχαν προλάβει να μοιραστούν αρκετά πράγματα και μια κοινή αγάπη: το ραδιόφωνο. Κάποτε η μια έφυγε από το νησί, πέρασε λίγο καιρό στην Αθήνα, λίγο καιρό πιο βόρεια της Αθήνας αλλά με ένα μεγάλο πόνο στην καρδιά τότε. Ας ονομάσουμε αυτή που έφυγε Ρ. κι αυτή που έμεινε Ε. (και τα δυο μαζί κάνουν τη νότα που έχει δώσει πολύ αγαπημένα μινοράκια στη μουσική). Η Ρ λοιπόν έφυγε και η Ε έμεινε. Επικοινωνούσαν που και που και πάντα εκτιμούσαν η μια την άλλη. Κάποτε η Ρ αποφάσισε να ξεφύγει από την απομόνωση που είχε επιβάλει τον εαυτό της και θέλησε αργότερα να μοιραστεί με την Ε κάτι όμορφο που της συνέβη (γιατί στις λύπες βρίσκουμε συντροφιά, στη χαρά μας όμως την επιλέγουμε). Και η Ε είπε ότι θα είναι εκεί στη χαρά της. Αλλά δεν ήταν... γιατί εκείνη ακριβώς την ώρα ήταν η σειρά της Ε να ζητήσει την απομόνωση. Να μην έχει τη δύναμη ούτε για να είναι εκεί στη χαρά της Ρ. Και αυτό το λάθος είναι που δεν μπόρεσε ακόμα να διορθωθεί γιατί από ένα λάθος της τύχης το τηλέφωνο της Ρ σβήστηκε από το κινητό της Ε αφήνοντάς την ανίκανη να μπορεί να επικοινωνήσει για να το διορθώσει. Έχουν περάσει χρόνια αρκετά, η Ε έκανε προσπάθειες να εντοπίσει την Ρ μέσα από τηλεφωνικούς καταλόγους, από γνωστούς με τους οποίους όμως δεν είχε τελικά καμία τύχη. Και να που σήμερα, νωρίς το απόγευμα, κάποιος βρέθηκε να αναφέρει στην Ε ότι η Ρ διατηρεί ένα blog. Κι έτσι απλά, ακριβώς τη στιγμή που ήθελε η ίδια η ζωή, βρέθηκε μια ευκαιρία για να διορθωθεί ένα λάθος. Εύχομαι να μην πάει χαμένη... Με αγάπη, Ε.
καλημέρα σε όλους. Ντατα: Και εγώ στο σκυλί θα δώσω σουβλακια απο αντίδραση.
Κάθαρμα: Η συγκεκριμένη φωτό είχε πολύ σουξέ , την είδα καιαλλού.
stillblues: δεν έχω λόγια να πω το παραμικρό.Είναι σαν αυτές τις εκπομπές που αδέλφια έχουν χαθεί απο την γεννηση τους και βρίσκονται μετά απο 40-50 χρόνια. Παραμένω μια ταιδιάρα ψυχή και ελπίζω στο "επανακούειν"! Θυμάσαι???
13 σχόλια:
Εγώ θα φάω χοιρινό το Πάσχα...έτσι για να μάθει...
....ΡΕ ΣΥ!!!!!Παραλίγο να είχαμε ανεβάσει την ίδια φωτο σήμερα για post σήμερα!!!
Άσχετο σχολιάκι εδώ αλλά....
είναι κάποια λάθη που θες να τα ξεχάσεις και να μην τα διορθώσεις ποτέ... είναι κάποια λάθη που δεν μπορείς να τα διοθώσεις όσο κι αν θες... είναι και κάποια λάθη σαν το δικό μου που θέλεις να τα διορθώσεις αλλά από ειρωνεία της τύχης δεν τα έχεις καταφέρει (μέχρι τώρα). Τα πράγματα λοιπόν έχουν ως εξής : ήταν κάποτε σε ένα νησί δυο φίλες, γνωρίζονταν λίγο καιρό αλλά είχαν προλάβει να μοιραστούν αρκετά πράγματα και μια κοινή αγάπη: το ραδιόφωνο. Κάποτε η μια έφυγε από το νησί, πέρασε λίγο καιρό στην Αθήνα, λίγο καιρό πιο βόρεια της Αθήνας αλλά με ένα μεγάλο πόνο στην καρδιά τότε. Ας ονομάσουμε αυτή που έφυγε Ρ. κι αυτή που έμεινε Ε. (και τα δυο μαζί κάνουν τη νότα που έχει δώσει πολύ αγαπημένα μινοράκια στη μουσική). Η Ρ λοιπόν έφυγε και η Ε έμεινε. Επικοινωνούσαν που και που και πάντα εκτιμούσαν η μια την άλλη. Κάποτε η Ρ αποφάσισε να ξεφύγει από την απομόνωση που είχε επιβάλει τον εαυτό της και θέλησε αργότερα να μοιραστεί με την Ε κάτι όμορφο που της συνέβη (γιατί στις λύπες βρίσκουμε συντροφιά, στη χαρά μας όμως την επιλέγουμε). Και η Ε είπε ότι θα είναι εκεί στη χαρά της. Αλλά δεν ήταν... γιατί εκείνη ακριβώς την ώρα ήταν η σειρά της Ε να ζητήσει την απομόνωση. Να μην έχει τη δύναμη ούτε για να είναι εκεί στη χαρά της Ρ. Και αυτό το λάθος είναι που δεν μπόρεσε ακόμα να διορθωθεί γιατί από ένα λάθος της τύχης το τηλέφωνο της Ρ σβήστηκε από το κινητό της Ε αφήνοντάς την ανίκανη να μπορεί να επικοινωνήσει για να το διορθώσει. Έχουν περάσει χρόνια αρκετά, η Ε έκανε προσπάθειες να εντοπίσει την Ρ μέσα από τηλεφωνικούς καταλόγους, από γνωστούς με τους οποίους όμως δεν είχε τελικά καμία τύχη. Και να που σήμερα, νωρίς το απόγευμα, κάποιος βρέθηκε να αναφέρει στην Ε ότι η Ρ διατηρεί ένα blog. Κι έτσι απλά, ακριβώς τη στιγμή που ήθελε η ίδια η ζωή, βρέθηκε μια ευκαιρία για να διορθωθεί ένα λάθος. Εύχομαι να μην πάει χαμένη... Με αγάπη, Ε.
Θα ερθει και η σειρα του...
καλημέρα σε όλους.
Ντατα: Και εγώ στο σκυλί θα δώσω σουβλακια απο αντίδραση.
Κάθαρμα: Η συγκεκριμένη φωτό είχε πολύ σουξέ , την είδα καιαλλού.
stillblues: δεν έχω λόγια να πω το παραμικρό.Είναι σαν αυτές τις εκπομπές που αδέλφια έχουν χαθεί απο την γεννηση τους και βρίσκονται μετά απο 40-50 χρόνια. Παραμένω μια ταιδιάρα ψυχή και ελπίζω στο "επανακούειν"! Θυμάσαι???
Ονοματοδοσία: Το μόνο σίγουρο.
convinced εγώ έχω ένα να πω: you 've got e-mail !!!!!
:)
Ετοιμόλογος ο χοίρος πάντως!
και μη χοιρο-τερα..
:o)
Που τα ξετρυπώνεις κάτι τέτοια ήθελα νάξερα!!!!!!! :ο)
Καλή βδομάδα!! lol
καλημέρα παιδάκια, καλή εβδομάδα σε όλους:
Urfurslaag :καλώς ήρθες
An-Lu :Ναι αλλά που θα πάει θα γυρίσει ο τροχός θα μαμήσει και ο αμνός! Τι είπα πάλι η ξανθιά!
katourimeni_podia :Αστα να πάνε
Natalia :Εχω φίλους ,φιλενάδα που μου στέλνουν ότι μπορείς να φανταστείς.Φιλιά
Klearchos : Και σε σένα ξενιτεμένε:)
Τσςςςς τι επίπεδο! Χάθηκε να πει ένα fuck off, ακούγεται πιό κυριλέ!
Bonjour και καλή βδομάδα.
Δημοσίευση σχολίου