το σεξ και η μύτη....

Διάλογος μεταξύ γιου και πατέρα:
Πατέρα, γιατί το σεξ είναι τόσο αρεστό πράγμα;

- Επειδή η αίσθηση του μοιάζει με αυτήν που έχεις όταν σκαλίζεις τη μύτη σου παιδί μου!...

- "Γιατί οι γυναίκες ευχαριστιούνται το σεξ περισσότερο από τους άντρες;"
- "Όταν σκαλίζεις τη μύτη σου τι νοιώθει πιο καλά, το δάχτυλο σου ή η μύτη σου;"

- "Γιατί οι γυναίκες δεν μπορούν να κάνουν σεξ όταν έχουν περίοδο;"
- "Αν αρχίσει και τρέχει αίμα η μύτη σου, συνεχίζεις να τη σκαλίζεις;"

- "Γιατί δεν αρέσει στους άντρες να φορούν προφυλακτικό;"
- "Εσένα σου αρέσει να σκαλίζεις τη μύτη σου όταν φοράς γάντια;"

- "Γιατί οι άνθρωποι δεν κάνουν σεξ δημόσια, και πάντα κρύβονται;"
- "Θα σκάλιζες τη μύτη σου μπροστά σ` όλη την τάξη; ...Βλάκα..."

Είδα στο φλυτζάνι τις φετινές αυξήσεις.....

ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑ-ΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΩΝ.....

Αναστέλλουμε προσωρινά την λειτουργία μας , να βρέ δυο είμαστε , εγώ και το μαύρο μου το χάλι. Όχι πως θα λείψουμε και σε κανέναν , αλλά έτσι και αλλιώς με τους περισσότερους τα λέγαμε και με μέιλ. Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό έχει πάρει φωτιά ο πισινός μας και δεν προλαβαίνουμε να πάρουμε ούτε ανάσα. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να πάρουμε πολλά γιούρος. Όπως και να έχει αν επιστρέψω θα το μάθετε. ή θα σας στέλνω χαιρετισμούς απο την Χονολουλού, ή θα σας λέω τον πόνο μου απο το λεκανοπέδιο. Anyway , να είστε καλά και keep posting γιατί θα σας παρακολουθώ έτσι κι αλλιώς.

Απορία ξανθιάς....

γεννηθείσας μετά το 1973

Η 17η Νοέμβρη είναι επέτειος των ….κομμουνιστών??????

γιατί έχει γεμίσει η Αθήνα με σημαίες του ΚΚΕ…

Η 17η Νοέμβρη είναι επέτειος των ….Αστυνομικών??????

γιατί έχει γεμίσει η Αθήνα με αστυνομικούς….

Η 17η Νοέμβρη είναι κάτι σαν την ημέρα του Guy Fawkes??????

Γιατί ανάβουμε φωτιές και φορούμε μάσκες…

Το μέτρο της βλακείας

....πάντα επίκαιρο και διαχρονικό!

Τι είναι η βλακεία; Τα αίτιά της είναι βιολογικά ή μήπως έχει να κάνει μόνο με το επίπεδο μόρφωσης; Υπάρχει άνθρωπος παντελώς ηλίθιος ή «βλάκας είναι όποιος παριστάνει το βλάκα», όπως έλεγε η μητέρα του Φόρεστ Γκάμπ στο ομώνυμο έργο; Από άποψη ανατομίας, δεν είναι όλοι οι εγκέφαλοι ίδιοι. Ο γυναικείος εγκέφαλος είναι πιο ελαφρύς από τον αντρικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι γυναίκες είναι λιγότερο έξυπνες από τους άντρες. Οι νευρολόγοι συμφωνούν ότι η εξυπνάδα (ή η βλακεία) εξαρτάται από βιολογικούς παράγοντες. Επηρεάζεται όμως κι από χιλιάδες άλλες μεταβλητές, όπως τα ερεθίσματα που δεχόμαστε στα πρώτα χρόνια της ζωής μας, τη στοργή των γονιών μας, τη διατροφή, το χιούμορ. Είναι δύσκολο να προσδιοριστούν αυτές οι μεταβλητές, κι ακόμα περισσότερο να οριστεί το ποσοστό με το οποίο καθεμιά τους συνδράμει στην ευφυΐα. Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι μπορούν αμέσως να διακρίνουν τη βλακεία στο πρόσωπο κάποιου, να αναγνωρίσουν τη λεγόμενη «βλακόφατσα». Στην πραγματικότητα, βλακόφατσα είναι το αποτέλεσμα ενός άτυχου συνδυασμού εξωτερικών σωματικών χαρακτηριστικών, τα οποία υποσυνείδητα ερμηνεύουμε ως μειωμένη νοημοσύνη.

Αν οι ηλίθιοι ήταν λιγότεροι από τους κακούς, οι κακοί δε θα επιβίωναν

(Σάμιουελ Μπάτλερ, συγγραφέας)

Τα εξωτερικά γνωρίσματα, λοιπόν, σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αποτελέσουν ασφαλές κριτήριο βλακείας. Υπάρχει άραγε πιο αξιόπιστο κριτήριο; Ο οικονομολόγος Κάρολο Μ. Τσιπόλα πιστεύει ότι υπάρχει. Στο βιβλίο του Οι θεμελιώδεις νόμοι της ανθρώπινης βλακείας γράφει: «Από κάθε πράξη ή παράλειψη είτε ωφελούμαστε είτε ζημιωνόμαστε, ενώ την ίδια στιγμή ζημιώνουμε ή ωφελούμε τρίτους». Όχι μόνο οικονομικά ή με την έννοια της ηθικής ικανοποίησης, αλλά και ψυχολογικά, με την έννοια της συναισθηματικής πίεσης. Με βάση αυτή ακριβώς τη ζυγαριά κέρδους-απώλειας και χρησιμοποιώντας ένα σύστημα καρτεσιανών αξόνων μπορούμε να χωρίσουμε το ανθρώπινο είδος σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες. Σ? αυτούς που υστερούν σε πνευματικά εφόδια, στους έξυπνους, στους κακούς και προφανώς στους βλάκες. Οι πρώτοι είναι εκείνοι που ωφελούν τους άλλους, ζημιώνοντας τον εαυτό τους. Στην δεύτερη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που πάντα αποκομίζουν κάποιο όφελος είτε για τον εαυτό τους είτε για τους άλλους. Κακοί είναι όσοι, προκειμένου να κερδίσουν κάτι οι ίδιοι, βλάπτουν τους άλλους. Και ηλίθιοι είναι όσοι, χωρίς να αποκομίζουν κάποιο όφελος, βλάπτουν τους άλλους ή ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό. Μερικοί θα χρησιμοποιήσουν ως αντεπιχείρημα ότι είναι πολύ δύσκολο να κρίνει κανείς αντικειμενικά κάποια γενικής φύσεως προτερήματα ή ελαττώματα. Και κυρίως ότι πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας τις αξίες του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά για να μπορέσουμε να ζυγίσουμε τα υπέρ και τα κατά.

Πράγματι, οι παραπάνω κατηγορίες δεν είναι απόλυτες, γιατί η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν ενεργεί πάντα με τον ίδιο τρόπο. Ένας κατά βάση έξυπνος άνθρωπος δεν αποκλείεται να συμπεριφερθεί σαν ηλίθιος ή να υιοθετήσει συμπεριφορά κακού.

Την κίνηση των σωμάτων μπορώ να τη μετρήσω, την ανθρώπινη τρέλα όχι

(Ισαάκ Νεύτωνας, επιστήμονας)

Περισσότερο από το σύνολο των εκδηλώσεων του ατόμου αξιολογούνται διάφορες μεμονωμένες αντιδράσεις και πράξεις του. Ένας άνθρωπος με καλές επιδόσεις στο σχολείο ή στη δουλειά μπορεί να φανεί ανεπαρκής, ανίκανος ή ακόμα και ηλίθιος στα μάτια άλλων για τυχόν ανικανότητές του σε άλλους τομείς. Γι? αυτό σήμερα ξεχωρίζουμε διάφορους τύπους ευφυϊας, άρα και ηλιθιότητας. Πέραν της μαθησιακής εξυπνάδας, υπάρχει η συναισθηματική νοημοσύνη (ικανότητα βέλτιστου χειρισμού των συναισθημάτων) και η κοινωνική ευφυϊα (ικανότητα καλύτερου δυνατού χειρισμού των διαπροσωπικών σχέσεων). Συμπεριφορά εξ ολοκλήρου ηλίθια δεν υπάρχει. Εκδηλώνεται πάντα μέσα σε ορισμένα πλαίσια ή κρίνεται και κατακρίνεται από τη σκοπιά ενός συγκεκριμένου τρόπου σκέψης. Μάλιστα, η σύγχρονη κοινωνιοβιολογία είναι κατηγορηματική: «Ο ηλίθιος δεν υπάρχει παρά μόνο στο λεξιλόγιο όσων βρίζουν»

Αφού ο Θεός δεν έθεσε όρια στην ανθρώπινη εξυπνάδα, γιατί να θέσει στην ηλιθιότητα;

(Κόνραντ Αντενάουερ, επιφανής πολιτικός)

Όλοι μας έχουμε τελικά μια δόση ηλιθιότητας. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να είναι πραγματικά απόλυτα ηλίθιος. Μπορεί κάτι που εμάς μας φαίνεται βλακεία να μη θεωρείται βλακεία για κάποιον άλλο και αντίστροφα. Έτσι, σε γενικές γραμμές, γυναίκες και άντρες, μαύροι και λευκοί, φτωχοί και πλούσιοι, ισχυροί και μη, όλοι έχουν ίδια δόση βλακείας. Ωστόσο, όσο πιο ισχυρό είναι ένα άτομο, όσο μεγαλύτερη εξουσία έχει κοινωνικά τόσο πιο επικίνδυνο μπορεί να αποδειχθεί. «Ηλίθιους συναντά κάποιος και μεταξύ γραφειοκρατών, πολιτικών, στρατηγών ή ιερωμένων», υποστηρίζει ο συγγραφέας Τσιπόλα. Πάλι καλά, γιατί διαφορετικά θα πιστεύαμε ότι ένα δημοκρατικό σύστημα τείνει να επιλέγει ηγέτες με χαμηλό βαθμό ηλιθιότητας. «Αντίθετα, οι εκλογές είναι ένας πολύ αποτελεσματικός θεσμός, ο οποίος εξασφαλίζει τη διατήρηση σταθερού ποσοστού ηλιθίων ανάμεσα στους ισχυρούς», λέει ειρωνικά ο συγγραφέας. Δεν είναι δυνατό, φυσικά, να ξεχνάει και το ποσοστό βλακείας των ψηφοφόρων. «Οι εκλογές τούς δίνουν τη μοναδική ευκαιρία να βλάψουν όλους τους άλλους», γράφει. Υπάρχει, τέλος πάντων, τρόπος να εξαφανιστεί από προσώπου γης η μάστιγα της βλακείας; «Όχι, δεν υπάρχει. Γιατί δεν έχει αναπτυχθεί καμιά λογική μέθοδος που να προβλέπει με ακρίβεια το πώς, το πότε και το γιατί θα «χτυπήσει» ένα ηλίθιο πλάσμα», απαντά ο συγγραφέας. «Ενώ οι πράξεις του κακού είναι κατά κάποιον τρόπο προβλέψιμες και αποτρέψιμες, οι πράξεις του ηλίθιου είναι απολύτως απρόβλεπτες. Ο ηλίθιος, με το χαμόγελο στα χείλη, με πλήρη φυσικότητα, χωρίς καμιά πρόθεση, τύψεις, και αιτία, θα εμφανιστεί ξαφνικά και θα καταστρέψει όλα σου τα σχέδια - και θα το κάνει από καθαρή βλακεία».

Η βλακεία σκοτώνει

(Λαϊκή παροιμία)

Ο ηλίθιος έχει την ικανότητα να πέφτει θύμα του ίδιου του εαυτού του. Μήπως η φύση έχει επιλέξει το είδος των βλακών; Ο Δαρβίνος βάσισε τη θεωρία του περί βιολογικής εξέλιξης στη φυσική απομάκρυνση όσων είχαν δυσκολίες επιβίωσης. «Πίσω από κάθε μας αντίδραση κρύβεται πάντα μια γενετική παράμετρος η οποία δύσκολα διαχωρίζεται από τα υπόλοιπα κίνητρα δράσης», λέει ο Τζόρτζιο Σάλτσα. Και συνεχίζει: «Καθώς η επιλογή της φύσης λειτουργεί σύμφωνα μ? αυτή την παράμετρο, μπορούμε να υποθέσουμε ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας γενικός περιορισμός των εκδηλώσεων ηλιθιότητας». Το πρόβλημα είναι ότι συνεχώς γεννιούνται νέες ηλίθιες αντιδράσεις. Το γεγονός ότι πολλοί φοβόμαστε να πετάξουμε, είναι κατά πάσα πιθανότητα επακόλουθο της φυσικής επιλογής. Μέχρι τον περασμένο αιώνα το να αφεθεί κάποιος στο κενό ισοδυναμούσε με θάνατο. Συνεπώς, σ? αυτή την περίπτωση ο φόβος ήταν σαφώς ένα θετικό στοιχείο. Σήμερα με τα αεροπλάνα τα πράγματα έχουν αλλάξει, ωστόσο ο φόβος, αν και «βλακώδης» πια, έχει παραμείνει

Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ζωικό είδος με την ικανότητα να καταντά ηλίθιο

(Αντρέ Γκλούκσμαν,φιλόσοφος)

Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι η ηλιθιότητα δεν μπορεί να κριθεί αντικειμενικά. «Εμφανίζεται μόνο στο λεξιλόγιο του ζώου που ονομάζεται homo Sapiens σχολιάζει ο Σάλτσα, και ούτε καν σε όλους τους λαούς. Στους Πολυνήσιους, για παράδειγμα, ο όρος «ηλίθιος» δεν υπάρχει. Αυτοί, σε αντίθεση με άλλους λαούς, δεν αξιολογούν με κριτήριο την εξυπνάδα. Όταν ο Αδάμ για ένα μήλο έχασε τον παράδεισο, ο όρος «ηλίθιος» σίγουρα δεν υπήρχε. Για την ανθρωπότητα όμως, το γεγονός αυτό σίγουρα δεν αποτέλεσε το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα.

Focus,aπό το τεύχος Νο 2, Απρίλιος 2000, σελ.94-98

090-ΚΑΝΕ ΜΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ, ΦΑΡΜΑΚΕΡΕ, ΝΑ 'μΜΕ!!! -ή αλλιώς... "dito dito dito, orgasmo garantito maschio represso, masturbati nel cesso"

Οι ανύπαντρες, κλάψτε.
Οι παντρεμένες -χωρίς εραστή- κλάψτε ακόμη πιο γοερά.
Οι παντρεμένες -με εραστή- λιώστε τώρα από τους λυγμούς....

Αν είστε στο γραφείο, χαμηλώστε τα ηχεία.
Αν είστε στο σπίτι, στείλτε τα παιδιά για ύπνο και τον σύζυγο στο μπάνιο.
Συμβουλή: να έχετε κοντά σας ό,τι πιο κοφτερό διαθέτετε, κορίτσια. Πονάει η κλειτοριδεκτομή -ειδικά αν γίνεται με πρόχειρα σπασμένο γυαλί...

Αχ, άπονη ζωή! Γιατί όχι, σ' εμένα, μια τέτοια τύχη; Γιατί;;;

ΑΚΟΥΣΤΕ:
erastis-1.wav

ΥΓ: Γκαντέμισσα, είναι αυτό το... "dito dito dito, orgasmo garantito maschio represso, masturbati nel cesso", που λέμε εμείς οι... Ιταλομαθούσες, αυτό που μάλλον (πρέπει να) ισχύει, ε;

Στιγμές...απ' τη ζωή μας

ουζάκι και χάζι ....
απίστευτα χρώματα και χάσιμο...
πρωϊνό χουζούρι και πρόκληση για πιο τολμηρούς....
ταξίδι....
...ένα όμορφο Σκ που αποθηκεύτηκε στην βιβλιοθήκη του pc αλλά και στην καρδιά μας.

Ρε ,Όργουελ εσύ τά λεγες αλλά ποιος σε άκουγε?

Τι μικρός που είναι ο κόσμος….

…και ακόμα μικρότερος ο μπλογκόκοσμος.

Με τρομάζει ώρες ώρες. Εκεί που νομίζεις πως είσαι ασφαλής και μπορείς κρυμμένος πίσω από ένα nickname να κυκλοφορείς σε όλο τον κόσμο κάνοντας το παιχνίδι σου, έρχεται η κεραμίδα και σου τα διαλύει όλα. Δεν είσαι άγνωστος μεταξύ αγνώστων , όχι , είσαι πολύ γνωστός , υπάρχει για σένα πόρισμα, είσαι έτσι, αλλιώς, γιουβέτσι. Μπορεί κανένας να μην γνωρίζει την φάτσα σου, υπάρχουν κάποιοι όμως που γνωρίζουν τον χαρακτήρα μέσα από τις πράξεις σου. Τι νόμιζες μαλάκας ήταν ο Οργουελ πριν 30 και βάλε χρόνια που έγραψε το 1984? Όχι φυσικά. Εσύ είσαι μαλάκας που δεν του έδωσες σημασία. Ας πρόσεχες . Οι μαλακίες πληρώνονται και ενίοτε επιστρέφονται στους ιδιοκτήτες. Εγώ όμως γέλασα με την ψυχή μου, από μέσα μου φυσικά. Ήταν επιτυχία ότι το είχα προβλέψει. Και αυτό το ένστικτο μου ρε γαμώτο …σπάνια με προδίδει. Όπως και να έχει το συμπέρασμα είναι ένα. Πουθενά και τίποτα δεν μένει κρυφό. Γι αυτό λίγη προσοχή δεν βλάπτει, αλλιώς μπορείς να καταλήξεις αντικείμενο κουτσομπολιού μεταξύ τριών ατόμων που βλέπουν τις βάρκες και πίνουν ούζα.!.

Δεν θέλει κόπο ...Θέλει τρόπο!!!!

Όταν δεν είσαι ικανός να κανονίσεις κάποια πράγματα από μόνος σου, αφήνεις κάποιον άλλο να το κάνει. Τι εννοώ… Δεν είμαστε ικανοί δυο άνθρωποι να κανονίσουμε ένα ταξίδι. Ενώ το θέλουμε πολύ ξεκινάμε την συζήτηση κάπως έτσι.

-Με πήρε τηλέφωνο ο Νώντας

- α ναι καλά είναι?

-Μια χαρά , με ρωτάει πότε θα πάμε να τον δούμε

-Πότε θα πάμε?

-Εεε θα πάμε το Σαββατοκύριακο

- Αυτό το Σαββατοκύριακο?

- Εεε κάποιο Σαββατοκύριακο

Και φυσικά αυτό το Σαββατοκύριακο δεν έρχεται ποτέ.

Εκτός κι αν έχουν προηγηθεί κάποια άλλα πράγματα . τι?

Δυο κιλά κρασί και υπέροχο φαγητό με καλή παρέα. ( Όχι καλέ στο πιασοκωλίδικο, εδώ στα δικά μας) .

Σε αυτή την περίπτωση ο διάλογος είναι ο εξής….

- Χικ (για να το κάνω πιο ρεαλιστικό) (…) ωραία περνούσαμε όταν ήταν εδώ ο Νώντας χικ

- Δεν πάμε το Σκ να τον δούμε?

- Πάμε, χικ, κάτσε να τον πάρω τηλ να του το πώ χικ

*** ακολουθεί τηλεφώνημα

(…) κοιμάσαι μωρή ….τσα?.(δύο το πρωί ημέρα Πέμπτη)

Είμαστε εδώ με τα παιδιά , σε συζητήσαμε και λέμε να έρθουμε να σε δούμε το Σκ, εντάξει? …

Κλείσε μας δωμάτιο.

-τι είπε ?

-Οκ , μόνο θύμισε το μου και αύριο σε περίπτωση που το έχω ξεχάσει…

Και να το ξέχασε το μωρό μου δεν το ξέχασε ο Νώντας που πήρε το μεσημέρι να επιβεβαιώσει την κράτηση. Το αύριο ήταν σήμερα και εγώ είμαι σπίτι με βαλιτσούλα έτοιμη , καφέ μπόλικο γιατί το ταξίδι θα γίνει ξημερώματα και πολύ μεγάλη αγωνία γιατί πέρα από τον Νώντα που τον ξέρουμε χρόνια θα δούμε και την Ναντίνα που δεν την έχουμε συναντήσει ποτέ αλλά την έχουμε συμπαθήσει υπερβολικά μέσα από τα ποστ της. Ναι , θα συναντήσουμε μια μπλογκίτισσα την πρώτη για την ακρίβεια και ήδη έχουν κανονιστεί κραιπάλες και αλητείες. Θα τα πούμε ξανά από Δευτέρα με εντυπώσεις και ρεπορτάζ…. Καλό Σκ σε όλους.

Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα....

Σήμερα αποφάσισα να βγάλω τα εσώψυχα μου στην φόρα. Να σας προσκαλέσω στους ιδιωτικούς μου χώρους ωστε να με γνωρίσετε καλύτερα. ¨οχι βρε , δεν θα σας πω για την ερωτική μου ζωή(αυτή την φυλάω ως κόρη οφθαλμού μην μου την ματιάσουν οι στερημένοι-ες και κακομαμημένοι-ες) θα σας πω για την επαγγελματική μου . Καταρχήν πήρα προαγωγή και αύξηση. Και το καλύτερο όλων πήρα και δικό μου γραφείο. Να μπορώ επιτέλους να δουλέψω με την ησυχία μου και χωρίς να ανέχομαι τον καθένα στα πόδια μου. Ξέχασα να σας πω οτι αυτό ήταν το όνειρό μου παιδιόθεν Η μανούλα όταν ήμουν ακόμα μικρή μου έλεγε: Θα διαβάζεις τα μαθήματά σου για να σπουδάσεις και να αποκτήσεις και εσύ ένα μεγάλοοοο γραφείο σαν του θείου του Πάρη(δικηγόρος ο Θείος) . Για να βγάζεις χρήματα , να είσαι ασφαλισμένη , να μπορείς να κάνεις την ζωή σου , ούτε λόγος από την μαμά, Το γραφείο ήταν το θέμα. Και επιτέλους έγινε πραγματικότητα. Το απέκτησα , το φωτογράφισα και το έστειλα στην μαμά για να καμαρώσει το κοριτσάκι της που διάβαζε απο μικρή για να το αποκτήσει.....

Την επόμενη φορά στην Αργεντινή!!!

Τελικά το Μεξικάνικο δεν ήταν μεξικάνικο . Ήταν Αργεντίνικο. Καλό δεν λέω αλλά θα το σκεφτώ πολύ ξανά να «απατήσω» τις αγαπημένες μου ταβέρνες και εστιατόρια της περιοχής μου. Ωραία η αλλαγή , αλλά πιο ωραία ακόμα η ασφάλεια της συνήθειας. Ποια ήταν τα υπέρ και τα κατά της χθεσινής «δοκιμασίας» ???? Αμέσως.

Να ξεκινήσω από τα θετικά γιατί τα υπόλοιπα θα πάρουν πολύ χρόνο.

Καταπληκτικό φαγητό. Ωραία πιάτα , ξεχωριστά , με φαντασία και έμπνευση. Μουσική άπαιχτη, αυστηρά λατινομερικάνικη, με επιτυχίες του 70-80 αλλά και σημερινές. Περιβάλλον βγαλμένο από ταινία του Αλμοδοβάρ με την φωτογραφία του Μαραντόνα σε περίοπτη θέση. Κόσμος? Όλων των ηλικιών και σε γενικές γραμμές πολύ κλασσάτος. Εξυπηρέτηση πολύ καλή έως φορτική.

Και πάμε στα άλλα….. τα πολλά.

Πριν ξεκινήσω τα βασικά να σημειώσω ότι διεκδικούμε το σκήπτρο της βλακείας γιατί βγήκαμε Σαββατόβραδο και όχι οπουδήποτε αλλά στην περιοχή του Ψυρρή.

Η ταλαιπωρία δηλ μέχρι να φτάσουμε αλλά και τα 12 (!) ευρώ στο πάρκινκ was our fault. Anyway… όταν είδαμε το τραπέζι, ρωτ

ήσαμε και οι δύο το άλλο ζευγάρι που είχε φτάσει νωρίτερα. Αυτό είναι όλο? Σε πολύ ωραίο σημείο μεν , πολύ μικρό για έξι άτομα δε.

Αρα καθόλου άνεση για εστιατόριo και αυτό αποδείχτηκε περίτρανα όταν ήρθε το τρiτο ζευγάρι αλλά και το φαγητό. Αν δεν έκανες γιόγκα από τα γεννοφάσκια σου δεν υπήρχε περίπτωση να φας. Ευτυχώς το μωρό μου είναι πρωταθλητής στην ενόργανη και η κοτολέτα κατέληγε στο στόμα του και όχι σε κανένα μάτι. Το ξεπεράσαμε αυτό με χιούμορ , είναι άλλωστε χαρακτηριστικό της παρέας. Αυτόπου ακόμα δεν έχουμε ξεπεράσει είναι η καμπάνα. Ναι καλά έγραψα . Μια γαμημένη καμπάνα καμπανένια κανονική την οποία βαρούσε όποιος γούσταρε όποτε γούσταρε και σου ανατίναζε το κεφάλι σε χίλια κομμάτια. Έχει φτάσει βράδυ , έχω πιει μισό κουτί ντεπον χιλιάρια και ο πονοκέφαλος δεν λέει να περάσει. Άσε που αν δεν συγκρατούσα τον καλό μου θα την είχε περάσει κολάρο στον τελευταίο που την χτύπησε.

Πάμε στην μουσική , η οποία αν και ήταν σούπερ , ήταν ο δεύτερος εχθρός για τα τύμπανα σου μετά την καμπάνα. Σιγά ρε παιδιά, για φαγητό ήρθαμε δεν φέραμε μαζί μας και λαπτοπ να στέλνουμε e-mail στους απέναντι για να συνεννοηθούμε. Μετά τη μία βέβαια που άναψε το κέφι και λειτούργησε το κρασί των 80 γιούρος είχαμε να αντιμετωπίσουμε και όλους τους γλεντζέδες που χόρευαν ανάμεσα μας. Να τρως και να σκέφτεσαι … Θα προλάβω να το βάλω στο στόμα μου ή θα κάνει καμιά πιρουέτα ο παππούς από πάνω μου και θα βρεθούμε αγκαλιά με την γιαγιά που χορεύει σάλσα?

Στο δια ταύτα …άνεση καμιά και χαρακτήρας του μαγαζιού ανύπαρκτος.

Και έφτασε η ώρα να λογαριαστούμε…. Έχουμε και λέμε. Εξι άτομα , έξι κύρια πιάτα, μία σαλάτα , τρία ορεκτικά , πέντε επιδόρπια και 3 μπουκάλια κρασί 430 γιούρος. Και δεν λέω να τα δώσουμε ευχαρίστως όπως και τα δώσαμε αλλά τουλάχιστον να φάς ευχάριστα το πιάτο των 30 ευρώ και να πιεις χωρίς φόβο το κρασί των 80 ευρώ. Αυτό δεν υπήρχε. Και γιαυτό δεν θα ξανατιμήσουμε το αργεντίνικο στο κέντρο της Αθήνας. Θα προτιμήσουμε με τα ίδια χρήματα να πάμε στην Αργεντινή που ίσως δούμε το Μαραντόνα και από κοντά.

Μεξικάνικο στο silent

Μάλιστα.... Σήμερα πάμε Μεξικάνικο, έτσι για αλλαγή. Παρέα μας θα είναι ο Πέτρος μετα της Πετρούλας και ο Μπάμπης μετά της μπαμπούλα. Έξι συνολο.
Σαφέστατη υπόδειξη απο το μωρό μου το απόγευμα: " Μην σου ξεφύγει κουβέντα στην Πετρούλα για τα λεφτά γιατί δεν της έχει πει τίποτα ο Πέτρος και μην ανοίξεις κουβέντα για τους δασκάλους στην Μπαμπούλα γιατί είναι δασκάλα. Οκ?"

.......................................................... Οκ. Ευτυχώς που υπάρχει και ο καιρός να συζητήσουμε αλλιώς θα την βγάζαμε στο silent!

Τίνος είναι ρε γυναίκα το παιδί????

Η κυρία της απελπισίας, αποφάσισε να καταρρίψει το μύθο , πως σε κάθε άντρα αντιστοιχούν 3 γυναίκες και να καθιερώσει άλλον δικό της. Σε κάθε γυναίκα παντρεμένη αντιστοιχούν 10 άντρες το μήνα!!!!. Αναλογικά με τον αντρικό πληθυσμό της Ελλάδας δεν μένουν και πολλοί που δεν έχουν «γνωρίσει « την εν λόγω κυρία. Το βάζω κυρίως για τον αντρικό πληθυσμό του μπλογκ. Κοιτάξτε το συνοδευτικό κείμενο καλά. Αν σας θυμίζει κάτι ...ίσως να γίνετε πατέρας σε 7 μήνες. Άντε βρε με το καλό και στα δικά μας....

ΥΓ. Το συγκεκριμένο δημοσίευμα μου ήρθε με μέιλ. Δεν γνωρίζω το μέσον που το δημοσίευσε αρχικά και γιαυτό δεν γράφω την πηγή.