Τελευταία μέρα του Αυγούστου. Επιτέλους !!! Το καλοκαίρι επίσημα τουλάχιστον τελειώνει σήμερα. Βαρέθηκα. Βαρέθηκα τη ζέστη, βαρέθηκα τις γεμάτες παραλίες , βαρέθηκα τα πιτσιρίκια με τις γιαγιάδες να γυροφέρνουν τους δρόμους με τα ποδήλατα , βαρέθηκα την κίνηση με τους οδηγούς του Σαββατοκύριακου να κυκλοφορούν ελεύθεροι και τις καθημερινές πλέον και να βρίσκονται διαρκώς μπροστά μου.
Μου έλειψε η ηρεμία μας. Μου έλειψε η μοναξιά της εξοχής που την απολαμβάνουμε σχεδόν 10 μήνες το χρόνο. Μου έλειψε να βγαίνω στην αυλή και να βλέπω τα γύρω εξοχικά σφραγισμένα και αμπαρωμένα , να κατεβαίνουμε στην παραλία μας με το σκυλί ελεύθερο και χωρίς το φόβο της κυρά-Κατίνας που φοβάται μήπως αυτό το τετράποδο τέρας της μεταδώσει ακόμα και σύφιλη.
Υπερβολές ? Δεν ξέρω . Ίσως. Συνειδητή επιλογή πάντως η μόνιμη εγκατάσταση μας στο μέχρι πρότινος εξοχικό, ακόμα και αν πληρώνω το τίμημα των 50 περίπου χιλιομέτρων μέχρι την Αθήνα καθημερινά. Επιλογή που δεν μετανιώσαμε ούτε στιγμή προκειμένου να έχουμε την ησυχία, την ηρεμία και το ξανάνιωμα που μας προσφέρει καθημερινά η εξοχή.
Δεν αλλάζω με τίποτα τον καφέ που πίνουμε το πρωί στο μπαλκόνι μας ακούγοντας μόνο τα τζιτζίκια (εντάξει και τα σκυλιά της διπλανής), τις εξόδους στα δικά μας φαγάδικα που είμαστε το μοναδικό τραπέζι σε ολόκληρο το μαγαζί και τα πειράγματα με τους σερβιτόρους τους οποίους θεωρούμε και φίλους μας.
Είναι πολύ όμορφο να πηγαίνεις στην τράπεζα και να είναι ένας ή κανένας πριν από σένα, στο ταχυδρομείο το ίδιο . Ανεκτίμητο. Θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια. Τότε που η γειτονιά ήταν όλος ο κόσμος μου. Τότε που πέρναγε ξένος στο δρόμο και βαρούσε συναγερμός σε όλες τις αυλές. Έτσι νιώθω και εδώ. Και μου αρέσει . Για την ακρίβεια δεν το αλλάζω με τίποτα. Θα κάνω απλά λίγο ακόμα υπομονή. Μέχρι να φύγουν και οι τελευταίοι. Και τότε θα βάλω τσίτα στο ραδιόφωνο το «la camisa negra» και θα τους κουνάω το μαντήλι. Παράλληλα θα ετοιμάσω και το κόκκινο κρασάκι για να πιούμε στη Μοναξιά μας….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου